ابن زياد با اجراء دستور يزيد آنچنان ترس و رعب و خفقان در كوفه ايجاد نمود كه هر كجا نام عبيدالله برده مي شد خفقان حاكم بود و با ايجاد چنين زمينه اي مردم را براي جنگ با حسين (ع) آماده كرد، ابن زياد همه راه ها را به دستور يزيد بست و هر كه وارد عراق يا خارج مي گرديد تحت بازجوئي قرار مي گرفت چنانچه وضعش روشن مي شد او را رها مي كردند و اگر مشخص مي شد كه از دوستان حسين است زنداني مي نمودند و اگر مشكوك بنظر مي رسيد او را به مركز عراق يعني كوفه مي فرستادند.

در اين زمينه براي اينكه احيانا يكي از دوستان حسين عليه السلام خارج نشود و به حسين ملحق گردد يا پيامي از ناحيه حسين به كوفه نرسد حداكثر احتياط و سخت گيري انجام مي گرفت.

اين اقدام مخصوص كوفه نبود بلكه رئيس پليس كوفه حصين بن نمير را به قادسيه و از آنجا به خفان و قطقطانيه و كوه هاي لعلع فرستاد تا همه اين نواحي را كنترل نمايد و در هر نقطه تعدادي نيرو گماشته بود و در كوفه كساني را كه به دوستي حسين (ع) معروف بودند و احتمالا ممكن بود اقدامي در جهت ياري حسين انجام دهند دستگير و زنداني نمودند كه از جمله آن ها سليمان بن صرد خزاعي و مختار بن ابي عبيده ثقفي و چهارصد و پنجاه نفر از وجوه و اعيان شيعه بودند [1] .