ابن زياد پس از اعمال هر گونه توهين و اهانت نسبت به ابدان پاك و مطهر شهدا باز هم از آن ها دست نكشيد و دستور داد آنان را به دار آويختند آن هم نه به طور معمول بلكه معكوس به دار آويختند و آنچنان تاريخ آن روز كوفه تاريك است كه حتي نشان نمي دهد تا چه تاريخي بدنها در بالاي دار بوده اند و آن طور كه مورخين نوشته اند مسلم بن عقيل اول هاشمي است كه به دار آويخته شده است و شگفت اينجا است كه چگونه مدعيان اسلام احكام الهي را وارونه عمل مي كنند! كه چوبه دار در اسلام براي محاربين با خدا و رسول وضع و تعيين شده ليكن مصلحين و رهبران ديني را به دار مي زنند.

انما جزاء الذين يحاربون الله و رسوله و يسعون في الأرض فسادا ان يقتلوا او يصلبوا او تقطع ايديهم و ارجلهم من خلاف او ينفوا من الارض.

«همانا كيفر آن ها كه با خدا و رسولش مي جنگند و كوشش مي كنند تا در زمين فساد كنند اين است آنان را بكشند يا به دار آويزند و يا دست و پاي آن ها را بر خلاف يكديگر ببرند يا تبعيد گردند» [1] .