چون فرمان حكومت كوفه به دست ابن زياد رسيد از خوشحالي پر درآورد و به اين جهت در بصرهاعلان عمومي كرد و مردم اجتماع كردند، ابن زياد به منبر رفت و با مردم بصره با اين جملات سخن گفت:

همانا اميرالمؤمنين يزيد مرا حاكم كوفه گردانيد و فردا عازم كوفه ام به خدا قسم براي


من هيچ كاري مشكل نيست و هيچ ملامتي متوجه من نخواهد شد و هر كه با من به مخالفت برخيزد او را به سختي مجازات مي كنم و شمشيرم براي دشمنان آماده است.مردم بصره! عثمان بن زياد بن ابي سفيان را خليفه و جانشين خود قرار دادم از ايجاد اختلاف و فتنه بترسيد بخدائي كه جز او خدائي نيست اگر بشنوم كسي به مخالفت برخاسته نه تنها او را گردن مي زنم بلكه فاميل و بستگانش را به قتل مي رسانم، افراد زيردست را به جرم مافوق مؤاخذه مي كنم تا همگي تسليم گردند و هيچ مخالفي وجود پيدا نكند.

من فرزند زياد و شبيه ترين انسانها به او هستم [1] .

نكته: ابن زياد ملعون برادرش عثمان را جانشين خود قرار داد ليكن بي شرمي و افتضاح اين است كه ابن زياد بر خلاف قانون مقدس اسلام به استلحاف پدرش به ابوسفيان افتخار مي كند، و موضوع ديگر در تشبيه كردن خود به زياد نظر به شقاوت و خونريزي زياد دارد و مي خواهد به اين وسيله مردم را تهديد نمايد.