وقتي مردم كوفه خبردار شدند كه نماينده امام حسين عليه السلام به كوفه آمده و در خانه مختار نزول اجلال فرموده است دسته دسته به حضورش رسيده و با او بيعت مي نمودند تا اين كه عده بيعت كنندگان به هيجده هزار نفر رسيد.

در اين هنگام مسلم بن عقيل نامه اي به حضرت نوشت كه تا كنون هيجده هزار نفر بيعت كرده اند اگر صلاح مي دانيد به سوي كوفه حركت كنيد.

خبر بيعت مردم با مسلم به گوش نعمان بن بشير والي كوفه رسيد به مسجد رفت و بر فراز منبر شد و با مردم سخن گفت و آن ها را از فتنه برحذر داشت و اضافه نمود: تا كسي با من جنگ نكند من با او به نبرد نخواهم پرداخت و به گمان و وهم و تهمت كسي را نخواهم گرفت پس براي ايجاد تفرقه و آشوب شتاب نكنيد كه موجب خونريزي و هلاكت مردان و غصب و غارت اموال است و من اميدوارم كه طرفداران حق و آن ها كه حق را مي شناسند در بين شما بيش از منكرين آن و طرفداران باطل باشد.

عبدالله بن مسلم بن سعيد حضرمي كه از طرفداران بني اميه بود در مقام انتقاد و اعتراض برآمد و به او گفت: طريق مسالمت آميزي كه تو در پيش گرفته اي صحيح نيست بايد سخت گيري كرد و روشي كه تو انتخاب نموده اي روش مستضعفين است نعمان بن بشير گفت: أن اكون من المستضعفين في طاعة الله احب الي من ان اكون من الاعزين في معصية الله.

«يعني من دوست دارم كه از مستضعفين باشم در اطاعت و فرمانبرداري از خدا تا اين كه از عزيزان و سختگيران باشم در نافرماني خدا و از منبر فرود آمد [1] .