امام حسين (ع) جناب مسلم بن عقيل را به نيابت از طرف خود به كوفه گسيل داشت و قيس بن مسهر را هم ملازم وي نمود و عبدالرحمن و عمارة بن عبدالله نمايندگان مردم كوفه نيز با مسلم و نامه امام حركت نمودند امام حسين مسلم را به هنگام حركت به تقوي و كتمان سر و مدارات با مؤمنين سفارش كرد و فرمود: اگر مردم در ياري ما متحد بودند و به ياري آن ها اعتمادي بود سريعا برايم بنويس مسلم بن عقيل پس از وداع با امام به سوي مدينه منوره رهسپار شد و نمايندگان راهي كوفه شدند، مسلم پس از ورود به مدينه ابتدا به مسجد رسول خدا (ص) رفت و نماز خواند و سس به خانه رهسپار گرديد و با اهل بيت خود وداع كرد و دو نفر راهنما استخدام نمود و به طرف كوفه حركت كرد اما راهنمايان راه را گم كردند و بر اثر تشنگي هر دو جان دادند و مسلم با قيس بن مسهر بزحمت خود را به مضيق كه آبادي بني كلب بود رسانيد و نامه اي به امام نوشت كه مرا از اين ماموريت معاف دار كه با پيش آمدي كه برايم نمود اين سفر را به فال نيك نمي گيرم و نامه را به وسيله


قيس براي حضرت فرستاد.

امام حسين عليه السلام استعفاي وي را قبول نفرمود و نوشت: نباشد كه ترس ترا به استعفاء واداشته باشد سپس او را امر به رفتن به كوفه و انجام مأموريت فرمود، مسلم با وصول پاسخ امام براه خود ادامه داد تا بكوفه رسيد و به خانه مختار بن ابي عبيده ثقفي وارد شد [1] .