مرد منافقي كه دشمن اهل بيت عصمت و طهارت بود از دنيا رفت امام حسين (ع) دنبال جنازه اش براه افتاد در بين راه غلام خود را ديد كه در مقام كناره گيري از تشييع جنازه است به او فرمود: كجا مي روي؟ عرض كرد: مي خواهم از نماز بر اين منافق فرار كنم. امام به او فرمود: بيا كنار من بايست و هر چه من مي گويم تو هم بگو، غلام در كنار امام ايستاد، وقتي ولي ميت تكبير گفت امام حسين (ع) هم فرمود: الله اكبر اللهم العن فلانا عبدك ألف لعنة مؤتلفة غير مختلفة، أللهم أخز عبدك في عبادك و بلادك و أصله حر نارك و اذقه اشد عذابك، فانه كان يتولي أعدائك و يعادي اوليائك و يبغض أهل بيت نبيك.

يعني «خدا بزرگ است خدايا فلاني را هزار بار پيوسته لعنت كن بدون اختلاف و فاصله، خدايا اين بنده ات را در ميان بندگان و شهرهايت خوار و خفيف كن و آتش دوزخت را نصيب وي گردان و شديدترين عذابت را به او بچشان كه دوستي دشمنانت را پذيرا گشته و به دشمني دوستانت برخاسته و اهل بيت پيامبرت را دشمن مي داشت» [1] .