بسم الله الرحمن الرحيم

اين سؤال در ذهن بسياري از كساني كه از مقررات و وظايف اسلامي و حقايق تاريخي بي اطلاعند، خلجان مي كند: كه با توجه به اين كه حسين عليه السلام از قدرت بني اميه و از ضعف و زبوني مردم زمان مطلع و آگاه بود و با شناختي كه از مردم كوفه داشت و تجربه كرده و ديده بود كوفيان با پدرش علي عليه السلام و برادرش امام مجتبي چگونه رفتار كردند و اين شناخت و آگاهي از گفته هايش كاملا آشكار مي گردد چنانكه فرمود: الناس عبيد الدنيا و الدين لعق علي السنتهم يدورون حيث ما درت عليه معايشهم فاذا محصوا ابالبلاء قل الديانون.

«مردم برده و بنده دنيايند، دين چرخش زبان آنها است به هر سو كه نفعشان ايجاب كند مي چرخد، هنگام گرفتاري دينداران اندك مي شوند».

پس چرا قيام كرد و مانند برادرش حضرت امام حسن عليه السلام با حكومت وقت كنار نيامد؟

در پاسخ اين ايراد اجمالا مي گوييم كه قيام و نهضت حسين عليه السلام داراي علل و فلسفه و اسرار زيادي است كه اگر درباره ي همه ي علل و اسرار آن به تفصيل بحث به ميان آيد، سخن به درازا مي كشد و لذا بطور اختصار، به بعضي از آنها اشاره مي كنيم.