بني اميّه از نظر اخلاق بي مايه و فاقد ارزش بودند، در جاهليت و اسلام به حبّ دنيا و شهوات و التذاذ جنسي، افراط در خوشگذراني و تجمل و پرخوري و ناز پروري، سور پرستي، كاخ نشيني و عصبيت فاميلي موصوف و معروف بودند.

عقّاد در كتاب «معاوية بن ابي سفيان في الميزان» در فصل «خليقه اموية» با شواهد تاريخي ثابت كرده كه بني اميّه در اين اوصاف ممتاز بوده و به نظر او ـ با اينكه خود از اهل سنت است ـ عثمان و عمر بن عبدالعزيز نيز از اين ميزان خارج نبوده اند.