ابو هريره از پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله وسلّم ـ در ضمن حديثي روايت كرده كه چون خدا آدم را آفريد، در سمت راست عرش پنج شبح در نور ديد كه در سجده و ركوع هستند. آدم پرسيد: اين پنج شبح كه در هيبت و صورت من هستند كيستند؟ خطاب شد: اينان پنج تن از فرزندان تو هستند كه پنج اسم براي آنها از نامهاي خود مشتق كرده ام، و اگر براي ايشان نبود، بهشت و جهنم، عرش و كرسي، آسمان و زمين، فرشتگان و آدميان و جنيّان را نمي آفريدم، پس من محمودم، و اين محمّد است، و من عالي هستم، و اين علي است، و من فاطرم، و اين فاطمه است، و من احسانم، و اين حسن است، و من محسنم و اين حسين است. به عزَّتم، سوگند ياد نموده ام كه هر كس ذره اي از كينه ايشان را در دل داشته باشد او را داخل آتش مي كنم، ايشان برگزيدگان من هستند، و به ايشان نجات مي دهم، و به ايشان هلاك مي نمايم. هر وقت حاجتي داري به اين پنج تن متوسل شو، پس پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله وسلَّم ـ فرمود: مائيم كشتي نجات! هر كس به آن متعلق شود نجات يابد و هركس از آن برگردد هلاك شود [1] .

سلمان فارسي در ضمن حديثي روايت مي كند، كه پيامبر ـ صلي الله عليه وآله وسلّم ـ فرمود: خداوند از براي ما نامهائي از نامهاي خودش مشتق ساخت پس خداوند عزَّ و جلَّ محمود است، و من محمّدم، و خداوند اعلي است، وبرادرم علي است، و خداوند فاطر است، و دخترم فاطمه است، و خداوند محسن است و دو پسرم حسن و حسين ميباشند [2] .