در اين موضوع هم روايات بسيار است و جمعي از اهل سُنّت مانند ابن حجر عسقلاني از ابوهريره و عبدالله و بغوي از شداد بن الهاد و ابي نعيم در حليه از ابن مسعود و ابي حاتم از عبدالله و جابر و ابن ابي الفراء از انس؛ اين نوازش و اظهار محبت پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله وسلّم ـ را به حسن و حسين ـ عليه السّلام ـ روايت كرده اند [1] .

از اين احاديث استفاده مي شود كه آن حضرت كراراً حسن و حسين را به دوش مي گرفت، و آنان بر كتف آن حضرت در حال نماز و در حالات ديگر مي نشستند، و پيامبر اعظم صلّي اللّه عليه وآله سلم ـ كمال لطف و مهرباني را نسبت به آنها ابراز مي داشت، و از بعضي از اين احاديث (مثل حديث انس) شدت محبت پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله ـ به آنها، و توبيخ سخت نسبت به كسي كه قدر و منزلت آنهارا نشناسد، استفاده مي شود.

ابوسعيد در «شرف النبوه» روايت نموده كه پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله ـ نشسته بود كه حسن و حسين بسوي او آمدند چون پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله ـ آنها را ديد براي ايشان برخاست، و آمدنشان را دير شمرد(يعني فرمود دير آمديد يا چرا دير آمديد؟) پس از آنها استقبال كرد، و آنها را بر دوش خود گذارد و فرمود:

«نِعْمَ الْمَطِيُّ مَطِيَّتُكُما، وَ نِعْمَ الرّاكِبانِ اَنْتُما» [2] .

خوب مركبي است مركب شما، و خوب سوارهائي هستيد شما

شبلنجي روايت كرده كه روزي آن حضرت بر حسن و حسين گذر فرمود سپس گردن مبارك را فرود آورد، و آنها را برداشت و فرمود:

«نِعْمَ الْمَطِيَّةُ مَطِيَّتُهُما، وَنِعْمَ الراكِبانِ هُما» [3] .

خوب مركبي است مركب آن ها و خوب سوارهائي هستند آنها.

و جمال الدين حنفي زرندي و ترمذي و ابن حجر از ابن عباس روايت كرده اند كه پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله ـ حسين را بردوش گرفته بود مردي گفت: خوب مركبي سوار شده اي!

پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله وسلّم ـ فرمود:

(نِعْمَ الرّاكِبُ هُوَ» [4] .

خوب سواري است او.

و در اين موضوع زرندي روايات ديگري نيز از عمر و جابر و سعد و انس روايت كرده است [5] .