احمد بن حنبل در مسند، بيهقي در سنن، طبراني در اوسط و در كبير، ابن ماجه در سنن، سيوطي در الجامع الصغير و الحاوي و الخصائص الكبري، ترمذي در سنن، حاكم در مستدرك، ابن حجر در صواعق، ابن عساكر در تاريخ دمشق، ابن حجر عسقلاني در الاصابه، ابن عبدالبر در الاستيعاب، بغوي در مصابيح السنة، ابن اثير در اسد الغابه، حمويني شافعي در فرائد السمطين، ابوسعيد در شرف النبوه، محب طبري در ذخائر العقبي، ابن السمان در الموافقه، نسائي در خصائص امير المؤمنين، ابونعيم در حليه، خوارزمي در مقتل، ابن عدي در كامل، مناوي در كنوز الحقائق، و ديگران از پيامبر اعظم ـ صلي الله عليه وآله ـ در احاديثي روايت كرده اندكه فرمود: «حسن و حسين دو آقاي جوانان اهل بهشتند».

اين احاديث به سندهاي متعدد از جمعي از صحابه مثل اميرالمؤمنين علي ـ عليه السّلام ـ، ابن مسعود، حذيفه، جابر، ابوبكر، عمر، عبداللّه بن عمر، قره، مالك بن الحويرث، بريده، ابي سعيد خدري، ابوهريره، اسامه، براءو اَنَس روايت شده و از مجموع آنها استفاده مي شود كه پيغمبر ـ صلي الله عليه وآله وسلّم ـ مكرر حسن و حسين را به اين صفت معرفي فرموده، و صدور اين لفظ كه:

«اَلْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ سَيِّدا شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ»

از آن حضرت متواتر و مسلّم و در ميان مسلمانان معروف و مشهور بوده است.

متن اكثر احاديث اين است كه «اَلْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ سَيِّدا شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ» و ترجمه متن بعضي ديگر اين است كه فرمود: فرشته اي از آسمان كه مرا زيارت نكرده بود از خدا براي زيارت من اذن خواست، پس به من خبر داد و مژده داد كه دخترم فاطمه، سيده زنان امت من است و اينكه حسن و حسين دو آقاي جوانان اهل بهشتند:

«وَ اَنَّ حَسَناً وَ حُسَيْناً سَيِّدا شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ».

و در بعضي روايات اين جمله نيز مذكور است:

«وَ اَبُو هُما خيْرٌ مِنْهُما»

و پدرشان از آنها بهتر است.

و در بعض طرق آن فضايل ديگري نيز از اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ بيان شده است [1] .