نگاه يكي از راه ها كامجويي انسان مي باشد. نگاه به منظره هاي لذت جو و زيبا براي نگاه كننده لذت جويي و سرور را فراهم مي نمايد. مناظر زيبايي نيز همانند ساير به دو قسم مادي و معنوي و روحاني تقسيم مي شوند. همان گونه كه انسان از ديدن مناظر زيايي هستي اعم از انسان و ساير موجودات مي برد، نگاه مناظر معنوي لذتش، به مراتب برتر از لذت مناظر مادي خواهد بود.

در زندگي جاويد ان سرا خداي سبحان يكي از پاداش هاي مهم انسان مومن و بهشتي را لذت جويي از مناظر ديدني عنوان مي كند و مي فرمايد براي بهشتيان آنچه نفس انسان مي خواهد آنچه ديده انسان لذت مي برد فراهم است: فيها ما تشتهيه الا نفس و تلذ الاعين. [1] .

ليكن يك لذت برتر نيز وجود دارد كه همگان از ان بهره ور نيستند و ان لذت نگاه به مناظر معنوي و تجلي خداي سبحان است. خداي سبحاتن كه در ان سرا به صفات جمال جلوه گري مي نمايد هر كس به فرا خور ايمانش ‍ مي تواند تجلي الهي را مشاهده كند و لذت ببرد. تجليات الهي كه ديدني و چشيدني است نصيب شهيد و مي شود كه شهيد به اين مناظر نگاه مي كند و لذت مي برد، ان ينظر في وجه الله [2] شهيد به وجه الله نگاه مي كند وجه خدا همان جلوه هاي الهي است كه براي هر كس به فراخور ايمان جلوه گري مي نمايد. و عالي ترين مرحله ان براي شهيدان فراهم است.

برخي ديگر از پاداش هاي شهيد اين است كه در اولين لحظه شهادت سر شهيد در دامن حور العين قرار مي گيرد. در واقع شهيد در دامن حوري جان مي سپارد. يقع راسه في حجر زوجته من الحور العين. حور العين غبار از سر و صورت شهيد مي زدآيند. تمسحان الغبار عن وجهه. نگهبآنان بهشت با خوشبوترين رايحه ها از وي استقبال مي كنند، تبدره خزنه الجنه بكل ريح طيبه. [3] اينها برخي از بسياري پاداش هايي است كه براي شهيد مهيا شده است كه با جستجو در ان قرآن و روايات مي توان به ويژگي هاي فراوان ديگر دست رسي حاصل نمود.