در بخش زمينه هاي قيام امام حسين اهداف حزب عثمانيه بررسي شد، كه مهمترين هدف آنان از دستيازي به حاكميت سياسي، دين زدايي ان هم به شكل تحريف دين و از دين بر عليه دين بهره بردن بود. آنان مي خواستند جامعه ديني را به زمان پيش از بعثت رسول الله (ص) باز گشت دهند.

سران اين حزب كه پايه هاي حكومت آنان در زمان حاكميت معاويه تثبيت شد، بر اين ارزو بودند كه جامعه اسلامي را به همان فرهنگ پيش از اسلام كه خاستگاه حزب عثمانيه را شكل يم داد بر گردانند. اين نكته در بخش ‍ دين زدايي شفاف و تحليل و مستند شد. آنان حسين عليه السلام را بزرگترين مانع در رسيدن به اين اهداف مي ديدند. اينك اين مانع از سر راه برداشته اند. ايا با كشتن حسين هدف حزب عثمانيه تامين شده است؟

ممكن است گفته شود كه اري. زيرا با كشتن حسين حكومت يزيد و پس از ان ساير بني اميه و آنگاه بني مروان بيش از نيم قرن تداوم يافت و در مجموع بني اميه حدود يك قرن به جهان اسلام حاكميت داشتند و سلطه خويش را انگونه بسط و توسعه دادند كه در اين مدت هيچ حزب چالشگري عليه آنها نتوانست اقدام كند و يكه تاز ميدان شده جولان دادند.

آنان انتقام خون عثمان را از بني هاشم گرفتند، مگر هواداران بني اميه خود را عثماني نمي ناميدند و مگر به خون خواهي عثمان به پا نخواسته بودند، مگر هر قتل و غارتي كه علي ال علي انجام مي دادند به حساب خون خواهي عثمان نمي گذاشتند و مگر عبيد الله هنگامي كه اب را بر روي امام حسين عليه السلام بست نگفت چون عثمان تشنه كشته شده حسين هم بايد تشنه كشته شود.

و مگر يزيد در مجلس بزم رجز نمي خواند و نمي گفت كشته هاي بني هاشم در كربلا تلافي كشته هاي ابوسفيان در بدر مي باشد. در بدر چه كساني و براي چه آرماني كشته شده بودند كه اين كشته را به پاي ان كشته مي نگاشت. مگر در بدر عتبه و شيبه و حنظله بن ابوسفيان و نيز ابوجهل پرچم دار جهالت به هواخواهي كفر شرك كشته نشده بودند. مگر جز اين بود كه آنان براي چالشگري عليه نور وحي و به دفاع از فرهنگ بت و بت پرستي و شرك مي جنگيدند. پس كشتن حسين در پي همان انگيزه هاي شرك و كفر اميز مي باشد كه اين كشته ها را با آنها مقابله مي نمايد. يعني يزيد در مسير همان آرمانهاي كشته هاي كفار قريشش حسين را به شهادت رسانده است. و پر واضح است كه ان آرمانها آرمانهاي بي ديني و دين زدايي مي باشد. اين ها اهداف بني اميه بوده است كه با كشتن حسين به اين اهداف دستيازي نمودند و سال هاي سال بر مردم حكومت كردند و تسمه از گرده مردم كشيدند.

ليكن با تامل بيشتر اين نكته شفاف خواهد شد كه اين موارد بسيار اندك از اهداف بني اميه را شكل مي دهد. و شايد اگر هدف آنان خوب تحليل شود اصولا نتوان اين موارد را هدف آنان به حساب آورد. بني اميه هدف اصلي شان ريشه زدايي دين بود آنان مي خواستند، با تحريف دين دين را از ريشه بخشكانند و با ولايت آنان به تعبير امام حسين عليه السلام بايد دين رخت بر مي بست: علي الا سلام السلام اذا قد بليت الامه بوالي مثل يزيد.

گرچه بني اميه فرصت حاصل نمودند و از كشته ها سيلاب خون راه انداختند. گرچه بني اميه به زعم خويش انتقام خون عثمان را با كشتن حسين گرفتند با اين كه عترت آل رسول كوچكترين نقش در ريختن خون عثمان نداشت و پاك ترين دامن در مورد خون عثمان دامن اهل بيت بود.

كه همواره تلاش مي كرد كه انقلاب بزرگ مردم به قتل خليفه منجر نشود كه شرح آن در جاي ديگر آمده است. [1] .

گرچه بني اميه زيادهاي، بسره بن ارطاه ها و عبيد الله بن زيادها و حصين نميرها را بر مردم مسلط ساختند. گرچه حجاج ها با قداره هاي برنده خويش ‍ بيداد كردند و جنايات ماندگار به يادگار نهادند، ليكن اگر كسي بگويد بني اميه با كشتن حسين به اهداف خويش دستيازيدند بسيار كوتاه انديشيده است. زيرا اهداف اين نبود اهداف اين نبود كه بني اميه نيم قرن با يك قرن يا سه قرن به مردم حكومت كنند. اهداف تداوم حكومت بود.

كه در سايه اقتدار سياسي به هدف اصلي كه دين زدايي باشد چنگ اندازي كنند. با توجه به اين هدف كلان و انبوه آنان، اينك مي توان سوال كرد اگر دين از جامعه رخت برسته است بني اميه هم به اهداف خويش رسيده اند. اگر نام رسول الله (ص) زدوده شده است كه معاويه مي گفت من بايد اين نام را بزدايم، بني اميه به اهداف خود از كشتن حسين رسيده اند.

اگر حزب عثمانيه توانست جامعه را به خاستگاه خود اين كه عهد جاهليت باشد باز گرداند مي توان گفت به اهداف خويش رسيده اند.

لكين اگر دين در بستر تاريخ سبز و بالنده مي خروشد و اگر نام رسول الله (ص) در پنج هنگام شبانه روز از هزاران بلكه مليون ها ماذنه سرداده مي شود. اگر معارف توحيدي و انديش هاي بالنده وحياني در جامه ميلياردي مسلمآنان مستقر شده است. و فرهنگ بالنده و پوينده اسلام هر روز شفاف تر و پوينده تر مي درخشد، مي توان گفت حزب عثمانيه از كشتن حسين عليه السلام طرفي نبست و برنده و فاتح ميدان خونين كربلا حسين و يارانش بودند. گرچه حزب عثمانيه يك قرن يا هشتاد سال حكومت كند اين مقدار از اهداف كلان ان نبود. با تحليل صحيح از اهداف نهضت اين كه نكته به خوبي شفاف مي شود كه در كربلاي حسين خون بر شمشير و بر خشونت و جنايت چيره شد.