با ورود پنهاني مسلم به كوفه و مستقر شدنش در منزل مختار بن ابي عبيده ثقفي، منزل وي محل رفت و آمد شيعيان و بيعت با مسلم مي شود. تعداد انبوه جمعيت با مسلم بيعت مي نمايد كه تعداد بيعت كنندگان را از دوازده هزار تا هيجده هزار و نيز بيست هزار و نيز سي هزار و همچنين چهل هزار نفر مي نگارند. [1] حتي برخي اعلان آمادگي و بيعت صد هزار را مطرح مي سازند كه صد هزار شمشير بدست آماده حمايت از حسين عليه السلام مي باشند. [2] .

روي كرد انبوه جمعيت مسلم را وادار نمي سازد كه با احساسات برخورد كند. در اين كار مهم عجله نموده و فورا از امام بخواهد به جانب كوفه بيايد، بلكه مدتي زيادي بررسي و انديشه نموده تا به وفاداري مردم كاملا اطمينان حاصل كند. بعد از انديشه و تحقيق كامل كه ههواره به تعداد بيعت كنندگان افزوده مي شده است و اوضاع هر روز بهتر و شفاف تر از قبل جلوه گري مي نمايد، با روي كرد جمعيت انبوه در حقيقت كوفه به دست مسلم تسخير مي شود و نعمان بن بشير كه فردي ضد علوي بود به هراس افتاده در ضمن سخنراني مردم را به آرامش دعوت مي نمايد. [3] .

مسلم بعد از بررسي كامل حدود يك ماه قبل از شهادت خود به امام حسين عليه السلام نامه مي نگارد و پشتيباني مردم را به حضرت اطمينان مي دهد و حضرت را به سوي كوفه فرامي خواند [4] ، اما بعد فقد بايعني من اهل الكوفه ثمانيه عشر الفا فعجل الاقبال حين ياءتيك كتابي فان الناس كلهم معك، ليس لهم من آل معاويه راءي و لا هوي و السلام. [5] هيجده هزار نفر با من بيعت نموده اند، هنگامي كه نامه به دست شما مي رسد فورا به سوي كوفه حركت كنيد همه مردم هوادار شما هستند، مردم هيچ گاه تمايلي به بني اميه ندارند.

ملاحظه مي كنيد اين نامه كه با بررسي هاي كامل بعد از مدت اقامت و مشاهده و بررسي از نزديك و تماس مستقيم با نمايندگان و سران شيعه نگاشته شده است. چگونه اين فرد فرزانه از هواداري مردم اطمينان حاصل نموده است و به امام همام اطمينان مي دهد كه به سوي كوفه حركت نمايد.