پيغمبر اكرم نسبت به حسين بن علي عليه السلام، لهذا فرمود: حسين مني و انا من حسين احب الله من احب حسينا؛حسين از من است و من از حسينم؛ خدا دوست مي دارد هر كسي را كه حسين من را دوست بدارد. [1] .

امام صادق عليه السلام فرمود: سوره والفجر را در نوافل و فرائض ‍ خودتان بخوانيد كه سوره جدم حسين بن علي است.

عرض كردند: به چه مناسبتي سوره جد شماست؟

يا ايتها النفس المطمئنه ارجعي الي ربك راضيه مرضيه، فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي. [2] .

پيغمبر اكرم در عالم رويا به او (امام حسين عليه السلام) فرموده بود: مرتبه و درجه اي هست كه تو به آن مرحله و درجه نخواهي رسيد مگر از پلكان شهادت

در سفارش موسي بن جعفر عليه السلام به هشام آمده كه حضرت فرمود: حسين بن علي (ع)فرمود: تمامي چيزهايي كه خورشيد بر آن مي تابد در مشرق و مغرب زمين و دريا خشكي و زمين هموار و كوهها، همه و همه نزد ولي خدا و اهل معرفت به حق خداوند چون سايه اي بيش نيست. آيا آزاد مردي پيدا نمي شود كه دست از اين لقمه جويده شده بر دارد؟ براي شما جز بهشت بهايي نيست پس خود را به غير بهشت نفروشيد، كه هر كس از خدا به دنيا راضي شود به چيز پستي راضي گشته است.

امام صادق عليه السلام فرمود: رحم الله عمي العباس لقد آثر و ابلي بلاء حسنا. [3] .

فرمود: خدا رحمت كند عمويم عباس را، عجب نيكو امتحان داد، ايثار كرد.

امام زين العابدين فرمود: ما دوازده نفر بوديم و تمام ما دوازده نفر را به يك زنجير بسته بودند كه يك سر زنجير به بازوي من و سر ديگر آن به بازوي عمه ام زينب بسته بود. [4] .

امام باقر عليه السلام فرمودند كه: سي هزار نفر جمع شده بودند كه جد ما حضرت حسين عليه السلام را بكشند و كل يتقرب الي الله بدمه [5] و هر يك با كشتن او به خدا تقرب مي جستند، چون مي گفتند يزيد خليفه پيامبر است و حسين بن علي بر او خروج كرده است، بايد با او جنگيد. [6] .

(رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله فرمودند:) ان لقتل الحسين حراره في قلوب المومنين لا تبرد ابدا؛از قتل حسين در دل هاي مومنان سوزشي است كه هرگز به سردي نگرايد. [7] [8] .

در حديث است كه اميرالمؤمنين عليه السلام در صفين از سرزمين كربلا عبور كرد و تربت آنجا را بوييد و فرمود: واها لك ايتها التربه ليحشرن منك اقوام يدخلون الجنه بغير حساب. شگفتا از تو اي خاك پاك! كه اقوامي از درون تو محشور مي شوند كه بي حساب داخل بهشت [9] [10] مي گردند.