اين وظيفه در دو قسمت بايد بيان شود: وظيفه علما و وظيفه عامه و توده مردم؛ و به زبان مردم اين عصر و بلكه براي مردم اين عصر: رسالت علماء (خواص) و رسالت توده (عوام). معمولا علما اين انحرافات را به گردن توده و عامه مردم مي گذارند و تقصير عوامي و جهالت مردم مي دانند، و مردم عوامل متقابلا مي گويند تقصير علما است كه نمي گويند، زيرا ماهي از سر گنده گردد ني زدم.

ولي حقيقت اين است كه در اين جريان هم خواص مسؤولند و هم عوام، هم علما مسؤولند و هم توده؛اين ماهي، هم از سرگنده گريده و هم از دم، سر و دم مشتركا مسؤول اين گنديدن هستند.

در حقيقت قبل از آنكه وظيفه خواص و وظيفه عوام بيان شود بايد معلوم شود كه تقصير از كي بوده است. چون اينكه وظيفه الان متوجه كيست يك مطلب است و تقصير از كي بوده مطلب ديگر است. چنانچه گفتيم در تقصير هر دو شركت داشته اند و اين ماهي، هم از سر گنده گرديده است و هم از دم. و از لحاظ وظيفه نيز بيان خواهيم كرد كه هر دو طبقه مسوولند؛نه گناه گناه يك طبقه است و نه وظيفه فعلي وظيفه يك طبقه بالخصوص ‍ است. [1] .