شفاعت امام حسين عليه السلام به اين صورت نيست كه بر خلاف رضاي خدا و اراده او چيزي را از خدا بخواهد. شفاعت او دو نوع است: يك نوع آن همين هدايت هايي است كه در اين جهان ايجاد كرده است و در جهان ديگر مجسم مي شود و نوع دوم آن را عنقريب بيان مي كنيم.

امام حسين عليه السلام شفيع كساني است كه از مكتب او هدايت يافته اند، او شفيع كساني نيست كه مكتبش را وسيله گمراهي ساخته اند. [1] .