دهم محرم روزي بوده كه از اولي كه عالم ساخته شده اصلا اين روز، بد ساخته شده، شوم ساخته شده و حادثه كربلا در روزي واقع شد كه با لذات شوم بود و قهرا قبل از اينكه امام حسين هم شهيد بشود، هر سال روز دهم محرم مي آمد روز شومي مي آمد، از زمان حضرت آدم و قبل از حضرت آدم اين روز شوم بوده و الان هم روز دهم محرم شوم است، تا قيامت هم اين روز از آن جهت كه اين روز است.

حادثه كربلا هم در يك روز شوم واقع شد. يك وقت انسان اين طور فكر ميكند اين طرز فكر اساسي نمي تواند باشد. نه عقل مي تواند آنرا قبول كند و نه از نظر نقل ما، مي توانيم تأييدي براي آن بياوريم. ولي يك وقت به آن معناي دوم است: هجدهم ذي الحجه، چون در اين روز براي ما حادثه مباركي رخ داده است، ما اين روز را مبارك مي شماريم. هجده ذي الحجه مباركي خودش را از حادثه غدير دارد نه حادثه غدير از هجدهم ذي الحجه. دهم محرم شومي خودش را نه اينكه بالذات شوم است از شهادت امام حسين دارد نه كشته شدن و قتل امام حسين شومي خودش را از دهم محرم دارد. [1] .