امام حسين از اول حركتش معلوم بود كه مردم كوفه را آماده نمي بيند، مردم سست عنصر و مرعوب شده اي مي داند. در عين حال جواب تاريخ را چه بدهد؟ قطعا اگر امام حسين به مردم كوفه اعتنا نمي كرد، همين ما كه امروز اينجا نشسته ايم: مي گفتيم چرا امام حسين جواب مثبت نداد. ابو سلمه خلال كه به او مي گفتند وزير آل محمد در دوره بني العباس، وقتي كه ميانه اش به خليفه عباسي به هم خورد كه طولي هم نكشيد كه كشته شد، فورا دو تا نامه نوشت، يكي به امام جعفر صادق و يكي به عبدالله محض و هر دو را در آن واحد دعوت كرد، گفت من و ابو مسلم كه تا حالا براي اينها كار مي كرديم از اين ساعت مي خواهيم براي شما كار بكنيم، بياييد با ما همكاري كنيد، ما اينها را از بين مي بريم.

اولا وقتي براي دو نفر نامه مي نويسد، علامت اين است كه خلوص ‍ ندارد.

ثانيا بعد از اينكه رابطه اش با خليفه عباسي به هم خورده، چنين نامه اي نوشته است. نامه كه رسيد به امام جعفر صادق عليه السلام امام نامه را خواند، بعد در جلو چشم حامل نامه آنرا جلوي آتش گرفت و سوزاند. آن شخص پرسيد: جواب نامه چيست؟

فرمود: جواب نامه همين است. هنوز او برنگشته بود كه ابو سلمه را كشتند. و هنوز مي بينيم كه خيلي افراد سوال مي كنند كه چرا امام جعفر صادق به ابو سلمه خلال جواب مثبت نداد و جواب منفي داد؟ در صورتي كه ابو سلمه خلال اولا يك نفر بود، ثانيا خلوص نيت نداشت، و ثالثا هنگامي نامه نوشت كه كار از كار گذشته بود و خليفه عباسي هم نفهميده بود كه اين ديگر با او صداقت ندارد و لهذا چند روز بعد او را كشت. [1] .