اين دعوت براي چيست؟ قطعا براي قبول زمامداري و به دست آوردن قدرت و مركز قرار دادن كوفه بود. كوفه سرباز خانه جهان اسلام بود. نامه اي كه وجوه رجال اشراف كوفه نوشتند، بسيار محكم و اصولي بود كه در يادداشتهاي نهضت حسيني شماره 16 نقل كرديم: اما بعد فالحمد لله الذي قصم عدوك العنيد الذي انتزي علي هذه الامه فابتزها امرها. و غصبها فيئها، و تأمر عليها بغير رضا منها، ثم قتل خيارها، و استبقي شرارها، وجعل مال الله دوله بين جبابرتها و اغنيائها، فبعدا له كما بعدت ثمود. انه ليس علينا امام فاقبل لعل الله يجمعنا بك علي الحق. امام بعد، سپاس خدايي است كه پشت دشمن جبار و گردنكش تو را شكست، همان دشمني كه بر اين امت شوريد و زمام حكومتش را ربود و دارائيش را غصب كرد، و بدون رضايتشان بر آنها فرمانروايي كرد: سپس خوبانشان را كشت، و اشرارشان را باقي داشت، و اموال خدا را ميان گردنكشان و ثروتمندان دست بدست گردانيد. از رحمت دور باشد چنانكه قوم ثمود دور شدند، راستي كه ما رهبر نداريم، به سوي ما بشتاب، اميد آنكه خداوند ما را به دست شما گرد حق جمع آورد. [1]