بازگشت

بهره برداري از عاشورا


«بسم اللّه الرحمن الرحيم»

الحمد للَّه ربّ العالمين

و الصلوة و السلام علي محمّدٍ و آله الطاهرين.

هان اي عاشورا...

اي زمانه فيض و عطاي الهي

اي زمانه كسب فضيلت و تقوي و اخلاق

اي هنگامه دانش و شناخت

و اي رمز پيروزي پايه هاي حق بر همه لشكرهاي ظلمت و ظلم.

اگر از بزرگ دانشگاه تو گاندي - رهبر هند - هم درس مظلوميت از سرور و آقاي شهيدان حضرت امام حسين عليه السلام مي آموزد كه چگونه مظلوم باشد تا پيروز شود پس مسلمانها و خصوصاً شيعيان، ارادتمندان و دلباختگان آن امام و رهبر آزادگان جهان به آموختن و فراگيري و به كسب فيض و عطيّه از اين دانشگاه سزاوارتر مي باشند.

اگر از باران اين رحمت الهي كه براي زنده كردن زمينهاي مرده فرود مي آيد به نحو درست و كامل استفاده شود، روييدن گلها و به بار نشستن درختان ميوه دار را در پي دارد و زمين را از گلستان و دلها را از شادي و طراوت سرشار مي نمايد و هرچه درجه بهره برداري كاهش يابد به همان نسبت سود حاصله كم خواهد شد و اگر از آن بهره اي نبرند به اعماق زمين فرو رفته و آدمي را از اين نعمت خدادادي زياني غير قابل جبران حاصل مي شود. گاه همين باران رحمت در گودالها و زمينهاي پست و پرنشيب جمع شده به مرداب و باتلاقي تبديل مي شود كه سبب آلودگي محيط زيست و افزايش بسياري از بيماريها مي گردد و بسيارند نعمتهاي الهي كه وضعي اينگونه دارند.

از ميوه اي چون انگور كه به عنوان نوعي خوراكي استفاده مي شود، گاهي در معالجه بعضي بيماريها و تقويت جسمي افراد رنجور و بيمار در دوران نقاهت به كار مي رود و گاهي هم آن را فاسد نموده و به دور مي ريزند يا از آن شرابي زيانبار مي سازند.

اوّل: از مصاديق اين آيه شريفه است: «كُلُوا وَ اشْرَبُوا...» [1] .

دوم: از مصاديق اين آيه شريفه است: «يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا...» [2] .

سوم: از بين بردن و زياده روي در مصرف كه در قرآن كريم از آن منع شده است: «وَ لا تُسْرِفُوا» [3] و «إنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إخْوَانَ الشَّيَاطِيِنَ» [4] .

چهارم: كفران و تبديل نعمت الهي در راه معصيت او از مصاديق اين كلام خداي سبحان است: «اَلَمْ تَرَ إلَي الَّذِيِنَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً» [5] .

مواردي كه اشاره شد همه در بُعد مادّي بودند ولي در زمينه معنوي نيز امر اينگونه است چنانچه پروردگار متعال در شأن قرآن كريم فرموده است:

«وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ اِلاَّ خَسَاراً» [6] .

«قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُديً وَ شِفَاءٌ وَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِم عَميً» [7] .

دهه عاشورا همچون باران مي ماند كه گاه عاصيان و طاغيان از اين مناسبت در جهت خلاف مسير و اهداف متعالي و والاي آن بهره مي برند و به كشتار انسانهاي بي گناه و سوزاندن مساجد و حسينيّه ها و مراكز ديني و يورش بر هيأتها و دسته جات عزاداري و ايجاد فتنه و تفرقه دست مي آلايند چنانكه بعضي گروههاي منحرف در كشورهاي اسلامي [8] در راستاي اجراي سياست استعماري (تفرقه اندازان) به اينگونه اعمال غيرانساني دست مي زنند.

گاه برخي افراد بي بندوبار و گنهكار از اين روزها در جهت ارتكاب محرّمات الهي [9] و اسراف در خوردن و آشاميدن استفاده نموده، اوقات خود را در انجام كارهاي بيهوده هدر مي دهند. [10] .

گاه از اين ايّام در جهت زنده نگه داشتن ياد و خاطره حضرت سيّدالشهداعليه السلام و فوايد و مزايايي كه شعائر به همراه دارد استفاده مي شود كه بي شك اين عمل از بهترين و نزديك ترين راههاي تقرّب به پروردگار و موجب خير و سعادت در دنيا و آخرت است. [11] .

امّا سخن خداي متعال: «يَأْخُذُوا بِأحْسَنِهَا» [12] اقتضا مي كند كه همگان بهترين و كامل ترين استفاده و بهره برداري را در شئون مختلف از اين ماه سوگواري بنمايند.

همان طور كه خالق سبحان فرموده است: «أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَ عَمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَومِ الآخَرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّه» [13] اين مطلب را مي رساند كه «سيراب نمودن حاجيان» و «تعمير مسجدالحرام» در پيشگاه خداي متعال از بهترين طاعات است امّا برخورداري از ايماني مستحكم و پايدار و جهاد در راه خدا و حركت پيگير در راستاي دستورات الهي بسيار بالاتر و والاتر از آن دو كار پسنديده و نيك مي باشد.

البتّه هدف اين جزوه بيان راه برتر و فراگيرتر براي بهترين استفاده و بهره برداري ممكن از اين مناسبت در جهت خدمت به دين و انسانيّت و نجات انسانها از گمراهي و تباهي است. اگر «لنين» - آن جبّار ظالم تاريخ - در سخنان خود تصريح مي كند: «كربلا را نابود و ويران كنيد» هدفش نابودي روح كربلاست كه سرتاسر تاريخش مالامال از رشادتها و به ذلّت كشاندن جبّاران و طاغوتيان است هدف نابودي معنويّات اخلاقي و انساني كربلاست و تا زماني كه كربلا در قلبها و سينه ها زنده است، سرچشمه اي نورافشان و هدايتگر براي دين، دانشگاه و مدرسه اي براي همه علما و سخنوران و نويسندگان و پايگاهي براي فضيلت و ايمان، اخلاق و تقوا باقي خواهد ماند.

اينها همه با اساس و پايه هاي كمونيسم مغاير و متناقض است [14] از اين رو فرياد برمي آورد كه كربلا را نابود كنيد و اين تنها سخن لنين نيست پيش از او يزيد، حجّاج، هارون و متوكّل، [15] حكومت عثمانيها [16] پهلوي اوّل، [17] وهابيها [18] و دهها طاغوت ديگر [19] بر اين مسئله توصيه

كردند، طاغوتهايي همچون بَكر و صدام كه دو حوزه علميّه نجف و كربلا را متلاشي كردند و در جريان جنبش مردمي عراق، صدام بيش از سي هزار نفر از مردم را كشت، مساجد و حسينيّه ها و مدارس و كتابخانه ها و درمانگاهها و قبور علما و هزارها خانه و باغ و مغازه و مراكز تجاري را ويران كرد، دو گنبد مطهّر حرم [20] حضرت سيّدالشهدا و حضرت اباالفضل العبّاس عليهما السلام را با گلوله هاي توپ مورد اصابت قرار داد و چنان جنايت هولناك و حمّام خوني در دو حرم مقدّس و منوّر به راه انداخت كه قابل وصف نيست [21] و اين جنايت استمرار همان جنايتهاي لشكر يزيد در مدينه منوّره و حرم مطهّر پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه وآله وسلم و جنايت هاي حجّاج به دستور خليفه اموي در مسجد الحرام است.

امّا سنّت و اراده الهي در اين جهان، رفعت و اعتلاي پرچم حق و نابودي و ذلّت باطل است، لذا همه طاغوتها و ستمگران رفتند «وَ أُتْبِعُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ» [22] و كربلا همچنان پاك و پاينده و بالنده پابرجاست و خود سرچشمه دين و عقيده و آموزشگاه اخلاق و فضيلت و تحرّك مي باشد و از لحظه شهادت آن امام و سرور شهيدان عليه السلام تا كنون كربلا چراغي فراروي همه مجاهدان و آزادگان و نور روشنگري فراراه همه امّتها و ملّتها و مدرسه اي براي تربيت عالمان و مبلّغان و حاملان قلم بوده و تا روز ظهور حضرت صاحب الأمر عَجَّلَ اللَّهُ تَعَالَي فَرَجَهُ الشَّرِيف باقي خواهد ماند.

همان گونه كه عقيله بني هاشم حضرت زينب كبري عليها السلام خطاب به حضرت امام زين العابدين عليه السلام عرضه داشت:

«وَ يَنْصِبُونَ - النَّاس - لِهذَا الطَّفِّ عَلَماً لِقَبْرِ أَبِيك سَيِّدِالشُّهَداءِعليه السلام لا يُدْرَسُ أَثَرُهُ وَ لا يَعْفُو رَسْمُهُ عَلَي كُرُورِ اللَّيالي وَ الأَْيَّامِ وَ لَيَجْتَهِدَنَّ أَئِمَّةُ الْكُفْرِ وَ أَشْياعُ الضَّلالَةِ فِي مَحْوِهِ وَ تَطْمِيسِهِ فَلا يَزْدادُ أَثَرُهُ إِلاَّ ظُهُوراً وَ أَمْرُهُ إِلاَّ عُلُوّاً».

«در اين سرزمين انسانها چنان عَلَم و نشاني بر قبر مطهّر پدرت حضرت سيّدالشهداعليه السلام برپا كنند كه به گذشت سالها و قرنها نه اثرش كهنه شود و نه صورتش پنهان و چه بسيار كه امامان كفر و پيروان ضلالت مي كوشند تا اثرش را محو و مخفي كنند امّا - حاشا و كلاّ - هر روز اثرش ظاهرتر و ياد و شأن و جلالتش رفيع تر گردد» [23] و نيز آن بانوي طاهره عليها السلام خطاب به يزيد فرمود:

«فَكِدْ كَيْدَكَ وَاسْعَ سَعْيَكَ وَ ناصِبْ جَهْدَكَ فَوَاللَّهِ لا تَمْحُو ذِكْرَنا وَ لا تُمِيتُ وَحْيَنا».

«همه نيرنگها و خدعه هايت را به كار بند و همه تلاش و كوشش خود را بنما، امّا به خدا سوگند كه توان محو كردن نام و ياد ما و خاموش كردن فروغ جاودانه وحي ما را نخواهي داشت». [24] .

زود باشد كه صدام اين طاغوت عراق به اذن پروردگار متعال همچون ساير طاغوتها و ستمگران پيشين سرنگون گردد «وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ» [25] .

بر ما كه رضايت خالق و سعادت در روز جزا را آرزو داريم واجب است تا همه تلاش و توان خود را براي زنده نگه داشتن كربلا و تمامي مشاهد مشرّفه در دو بُعد مادّي و معنوي بكار بريم و از اين چراغ پر فروغ، بيشترين استفاده را بنماييم، چراغي كه راه و صحنه كارزار را بر همه طالبان سعادت در اين ديار و بهشت برين در آن جهان نمايان و نشان دهد كه «حسين عليه السلام مشعل هدايت و كشتي نجات است» و عاشورا بهترين زمان براي رسيدن به اين هدف والا مي باشد.


پاورقي

[1] از نعمتهاي خدا بخوريد و بياشاميد، سوره اعراف: آيه 31.

[2] بهترين روش آن را اخذ کنند، سوره اعراف: آيه 145.

[3] و اسراف نکنيد، سوره اعراف: آيه 31.

[4] آنها که نعمتهاي الهي را بيهوده صرف نموه و تلف مي‏کنند، برادران شياطين هستند، سوره اسراء: آيه 27.

[5] آيا نمي‏بيني حال آناني که نعمتهاي خدا را به کفر مبدّل ساختند، سوره ابراهيم: آيه 28.

[6] و فرو فرستيم از قرآن آنچه را که شفاي دلها و رحمت بر اهل ايمان است و البته کافران را جز زيان چيزي نمي‏افزايد، سوره اسراء: آيه 82.

[7] به آنها بگو که اين قرآن براي اهل ايمان هدايت و شفاست و امّا آنان که ايمان نمي‏آورند گوشهايشان (از شنيدن کلام حق) گران است، بر آنها موجب کوري و ظلالت است، سوره فصّلت: آيه 44.

[8] همچون وهابيها و گروه افراطي سپاه صحابه در پاکستان.

[9] مانند اختلاط و پرسه‏زدنهاي حرام بعضي دخترها و پسرها.

[10] چنانکه بعضي جوانها با ازدحام و جمع شدن در خارج حسينيّه‏ها و مساجد يا اطراف دسته‏جات عزاداري وقت خود را بيهوده تلف مي‏کنند.

[11] جهت آگاهي پيرامون شعائر حسيني و اقسام و ضرورت و اهميّت آن به کتابهاي: «بحارالانوار: جلد 45» تأليف علامه مجلسي‏قدس سره و «نفس المهموم» تأليف محدّث قمي‏قدس سره و «الشعائر الحسينيّة» تأليف آيةاللّه شهيد سيّد حسن شيرازي‏قدس سره مراجعه شود.

[12] به بهترينهاي آن اخذ کنند. سوره اعراف: آيه 145.

[13] آيا مرتبه و مقام سقايت و آب دادن به حاجيان و تعمير نمودن مسجدالحرام را با مقام و مرتبت (حضرت علي‏عليه السلام) کسي که به خدا و روز جزا ايمان آورده و در راه خدا جهاد نموده، يکسان مي‏دانيد؟!، سوره توبه: آيه 19.

[14] در واقع اساس مکتبها و گروههاي منحرف، مخالف با عقل، فطرت و انسانيّت و بر خلاف اديان آسماني است که از جمله آنها نظام کمونيستي است که با تکيه بر سلاح و وحشيگري، با کشتن دهها ميليون انسان و زنداني نمودن ميليونها انسان آزاده، به قيمت چپاول ثروتها و نابودي ملّتها بر کشورهاي شوروي سابق و اروپاي شرقي و چين در طول نيم قرن حکومت نموده. اساس‏اعتقاد و حرکت اين گروه بر نفي پنج چيز مبتني است: ايمان، اخلاق، خانواده، ثروت و سرمايه، آزادي.

[15] جوهر رفتار و روش طاغوتها و ستمگران به يک شکل است اگرچه در رنگ و نام متعدّد و در زمانهاي متفاوت و در نقشه جغرافيايي با هم مختلف و از يکديگر فاصله داشته باشند ملّت کفر همه ملّت واحدند و تاريخ همواره تکرار مي‏شود و سياست متّحد و هماهنگ آنها هميشه دشمني با اديان آسماني و محو صبغه اخلاق و فضيلت در جامعه و به بند کشيدن آزاديهاي فردي و اجتماعي و ممانعت از شعائر و مقدّسات ديني با توسّل به توجيه‏ها و بهانه‏تراشيهاي گوناگون بوده است.

يزيد در مدّت سه سال حکومت خود سه جنايت بسيار وحشتناک مرتکب شد که انسانيت و انسانها را به لرزه انداخت: 1- سبط رسول خداصلي الله عليه وآله وسلم و اهل‏بيت و اصحاب آن حضرت را به شهادت رساند، زنان و فرزندانشان را به اسارت گرفت و کوشيد تا شعله‏هاي به ستوه آمده از جنايات دودمان بني‏اميه را خاموش کند، امّا «وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماکِرِين» «آنها با خدا مکر کردند و خدا با آنها مکر نمود و البته خدا از ديگران بهتر مکر تواند فرمود». 2- هرگونه جنايت و ددمنشي و تجاوز بر نواميس مسلمانان در مدينه منوّره پيامبر اسلام‏صلي الله عليه وآله وسلم را تا سه روز بر سپاهيان خود آزاد کرد تا آنجا که در آن سال بيش از هزار فرزند نامشروع در آن شهر به دنيا آمد. 3- سپاهي مجهّز به منجنيق براي انهدام کعبه به مکّه مکرّمه روانه کرد که آن لشکر پست و کافر از هيچ اهانتي نسبت به خانه خدا فروگذار نکرد و حجّاج اموي تمام قدرت و توان خود را براي نابودي و ريشه‏کن نمودن پيروان و ياوران مکتب امام اميرالمؤمنين و امام حسين‏عليهما السلام و ويراني کربلا به کار برد که کتاب‏هاي تاريخ بهترين شاهد بر اين حقيقت هستند و هارون عبّاسي سعي فراوان در محو کربلا و آثار آن نمود، محلّ قبر مطهّر حضرت سيّدالشهداعليه السلام را زير و رو کرد، تمام ساختمانهاي اطراف قبر مطهّر را ويران و درخت سدري که براي زوّار نشانه قبر مطهّر و منوّر آن حضرت بود را قطع کرد، در حالي که در روايت است که پيامبر اسلام‏صلي الله عليه وآله وسلم قطع کننده درخت سدر را سه بار لعنت فرمودند. (بحارالانوار: جلد 45، صفحه 398) و از ساختن خانه و بازشدن بازار در کربلا جلوگيري نمود (تراث کربلا: صفحه 34، بحارالانوار: جلد 45) و متوکّل عبّاسي نسبت به ساير خلفاي جور در دشمني با اهل‏بيت‏عليهم السلام و شيعيان آنها، خشن‏تر، قسي‏تر و خطرناک‏تر از ديگران بود، در هر مکاني به تعقيب خاندان ابيطالب و شيعيان حضرت سيّدالشهداعليه السلام مي‏پرداخت، از زيارت قبر مطهّر آن حضرت به شدّت منع نموده و حتّي دستور اعدام زوّار و آنهايي که مردم را بر قبر مطهّر آن امام مظلوم راهنمايي مي‏کنند نشسته و آنها را معرّفي کنند، امّا فرياد شيعيان و شيفتگان شهيد تشنه‏لب کربلا اين بود: «اگر همه در اين راه کشته شويم، بازماندگان و فرزندان ما دست از زيارت اين بارگاه الهي برنمي‏دارند» و دستور به نابودي قبر مطهّر داد و هفده بار محلّ قبر را شخم زد و آب بر قبر مطهّر بست و يکبار دستور داد تا گاوهايي را بر قبر شهدا بگذرانند، امّا همين‏که حيوانها به محلّ قبر مطهّر حجّت خدا حضرت اباعبداللَّه الحسين‏عليه السلام رسيدند از حرکت باز ايستادند، با چوب بر بدن آنها زدند امّا چوبها شکست و حيوانها قدم از قدم برنداشته و بر قبر سيّدالشهدا عبور نکردند و تاريخ بيان مي‏کند از زمان شهادت حضرت امام حسين‏عليه السلام در سال 61 هجري تا مرگ متوکّل در سال 247 هجري، احدي از شيعيان جرأت سکونت در شهر کربلا را نيافت. (تراث کربلا، تاريخ طبري: جلد 11 و بحارالانوار: جلد 45، صفحه 397).

[16] شهر کربلا همانند ديگر شهرها در جريان اختلافات داخلي و جنگ قدرت ميان حاکمان عثماني، مورد سوء قصد و تعرّض آنها قرار گرفت، سرمايه‏هاي آن را تاراج کردند، ماليات و گمرک بر اهالي شهر قرار دادند، والي عثماني داود پاشا در سال 1421 هجري، به مدّت چهارسال شهر را به محاصره خود درآورد و چندين بار به شهر حمله کرد، درختان خرما را قطع و آب را به روي اهل شهر بست و شش هزار انسان بي‏گناه شهر را به قتل رساند و مدّت‏ها در گرسنگي شديدي به سر مي‏بردند و يکبار ديگر از سوي نجيب پاشا در زمان سلطان عبدالمجيد دوّم در سال 1258 هجري شهر کربلا تحت محاصره قرار گرفت، که پس از گلوله باران شهر به وسيله توپ، وارد شهر شده و سه روز تمام شهر را غارت و چپاول و انسانها را به قتل رساند، هر جنايت فجيع و شنيع و هولناکي را مرتکب شد، انسانهاي بي‏پناه را از دم شمشير گذراند و آن طور که در کتاب «شهداء الفضيلة» آمده بيست هزار انسان را کشت تا جايي که مردم به ضريح مطهّر حضرت سيّدالشهداعليه السلام پناه آورده و متوسّل شدند امّا لشکرش وارد حرم شده و هرکس که به قبر مطهّر پناه آورده بود را به قتل رساندند (تراث کربلا صفحه 376 و صفحه 385 - کتاب السلاسل الذهبيّه تأليف سيّد محمّد صادق بحرالعلوم) چنانکه در زمان حکومت عثمانيها شهر مدينه منوّره هم بارها مورد تعرّض و اهانت قرار گرفت.

[17] رضا پهلوي طاغوت ايران نيز در زمان حکومت خود سياست ضدّدين را پيش گرفته و به قصد محو دين جمعي از علماي دين و هدايتگران امّت را به قتل رساند، علما را از پوشيدن لباس روحانيّت منع کرد، از بنا و تأسيس مساجد، حسينيّه‏ها و مدارس ديني جلوگيري نمود، زنان را بر بي‏حجابي و مختلط شدن با مردان مجبور ساخت، آزاديها را سلب و اموال را مصادره کرد، با شعائر و مقدّسات دين سخت به مبارزه پرداخت و از برقراري مجالس سوگواري و گريه بر حضرت سيّدالشهداعليه السلام و زنده کردن ياد و خاطره قيام مقدّس آن حضرت ممانعت کرد، از توزيع آب در کوچه‏ها و خيابانها که خود يادآور مظلوميّت شهيد تشنه‏لب کربلاعليه السلام بود و از نصب پرچمهاي سياه بر سر در خانه‏ها و دکّانها در ايّام سوگواري به شدّت جلوگيري نمود.

[18] از مذهب‏هايي که استعمارگران در قرن اخير آن را پايه‏گذاري و تقويت نمودند، وهابيت است که دشمني و عداوت شديدي نسبت به همه مذاهب اسلامي و خصوصاً تشيّع دارد، که با تمام توان و به کارگيري همه فکر و سرمايه خود کمر به نابودي مذهب حقّه شيعه و محو آثار و شعائر آن بسته، از جمله گامهايي که در اين راه برداشتند، شهر مقدّس کربلا که مرکز نورافشاني فکري و مدرسه و دانشگاه رشادت، مجاهدت و شهادت مي‏باشد را دو بار مورد هجوم وحشيانه خود قرار دادند، حکومت وهّابي مسلک سعودي در سال 1216 هجري ارتشي متشکّل از بيست هزار سرباز را به صورت علني به شهر مقدّسي که زوّار از همه جا رو به سوي آن مي‏آوردند گسيل داشت و دقيقاً در شب هجدهم ذي‏حجّه (شب عيد غدير) که اهالي شهر کربلا، به قصد زيارت قبر مطهّر اميرالمؤمنين‏عليه السلام به نجف اشرف مشرّف مي‏شوند، ارتش متجاوز و سفّاک سعود وارد شهر شده و جناياتي ناگفتني را مرتکب شدند، تنها در يک شب بيست هزار انسان را به قتل رساندند، نه بر پيرمرد کهنسال و نه بر کودک خردسال و نه بر زنها رحم کردند، احدي از جنايات و وحشيگري آنها جان سالم بدر نبرد، زيور آلات زنان را به يغما بردند، بر دو حرم مطهّر تعدّي و جسارت کردند، ضريح مطهّر حضرت سيّدالشهداعليه السلام و قبور شهدا را شکستند، اشياي نفيس و ناياب و گران‏قيمت حرمين شريفين را به سرقت بردند، زيورآلات و طلاهاي سقف و شمعدانها و قنديلها و فرشهاي قيمتي و دربهاي مرصّع و... همه را دزديدند، پنجاه نفر را در کنار ضريح حضرت امام حسين‏عليه السلام به قتل رساندند. تراث کربلا صفحه 370 و367 و63 و 371، جهت اطلاع بيشتر از عمق فجايع به کتاب «اعيان الشيعة» جلد 4 صفحه 370 و «شهداء الفضيلة» صفحه 288 و «تحفة العالم» جلد 10 صفحه 289 و «دائرة المعارف الإسلامية» جلد 1، صفحه 192و193 مراجعه شود.

[19] و اينگونه است خلق و خوي جبّاران ستم پيشه و جنايتکاران در اقسام و انحاء مختلف ستيزه جوييها و ددمنشيها با کربلا و مقدّسات و شعائر آن، زيرا از اينجاست که همه نيرنگها، تقلّبها، دغلها و انحرافاتشان نمايان و برملا مي‏شود، «يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ يَأْبَي اللَّهُ إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ» «مي‏خواهند نور خدا را با نفسهاي تيره و سخنان بي‏مقدار خود خاموش کنند و خدا خود نگه‏دار نورش - و دين اسلام و معارف قرآن و اهل‏بيت طاهرين - مي‏باشد، هر چند کافران را خوش نيايد».

[20] و دو ضريح مطهّر.

[21] براي آگاهي بيشتر از جنبش مردمي عراق و اهداف و ابعاد آن و نيز نتيجه‏هاي به دست آمده و همچنين جنايات و جرايم رژيم صدام به کتاب «العراق بين الماضي و الحاضر و المستقبل» مراجعه شود.

[22] و در اين دنيا و روز جزا به جز لعنت خالق متعال، بهره‏هايي نبردند سوره هود: آيه 60.

[23] کامل الزيارات: صفحه 362.

[24] زيارت حضرت زينب کبري‏عليها السلام معروف به «زيارت مفجعه».

[25] و نزديک است که ظالمان بدانند بر چه دوزخ و کيفرگاهي باز گردند سوره شعرا: آيه 227.