در روايات هم از خدمت رساني و خدمت گزاري با تعبيرات مختلف تشويق و بر آن تأكيد شده است كه به نمونه هايي اشاره مي شود:

امام صادق عليه السلام فرمود: «مَلْعُوْنٌ مُلْعونٌ مَنْ وَهَبَ اللّه ُ لَهُ مالاً فَلَمْ يَتَصَدَّقْ مِنْه شَيْئا؛ [1] از رحمت خدا دور است، از رحمت خدا دور است كسي كه خداوند به او مالي عنايت كند، ولي چيزي از آن صدقه ندهد.»

2. پيامبراكرم صلي الله عليه و آله فرمودند: «سَيِّدُ الْقَوْمِ خادِمُهُمْ؛ [2] رئيس و آقاي هر قومي، خدمت گزار آن قوم است.»

3. امام علي عليه السلام فرمودند: «اَلسَّيِّدُ مَنْ تَحَمَّلَ اَثْقالَ اِخْوانِه؛ [3] آقا كسي است كه بار مشكلات سنگين برادران ديني خود را به دوش كشد.»