در قرآن كريم، آيات فراواني درباره صبر و استقامت آمده است. گاهي به انبياء و مؤمنان، دستور مي دهد كه صبر كنيد، مانند:

«واَصْبِر عَلي ما اَصابَكَ اِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الاُمُورِ»؛ [1] «و در برابر مصايبي كه به تو مي رسد شكيبا باش كه اين از كارهاي مهم است.»

«فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَ اللّه ِ حَقٌ»؛ [2] «پس صبر و شكيبايي پيشه كن كه وعده خدا حق است.»

و گاهي دستور مي دهد كه همديگر را به صبر توصيه نماييد، مانند «وتواصَوْ بالصَّبْرِ»؛ [3] «همديگر را به صبر سفارش كنيد.»

و گاه صابران را با زبانهاي مختلف مورد تشويق و بشارت قرار مي دهد، مانند: «وَبَشِّرِ الصّابِرينَ»؛ [4] «به صابران بشارت ده».

«وَاللّه ُ يُحِبُّ الصّابِرينَ»؛ [5] «خداوند صابران را دوست دارد.»

«اِنَّ اللّه َ مَعَ الصابِرينَ»؛ [6] «براستي خداوند با بردباران است.»

و در آيه اي دستور مي دهد كه از صبر استمداد بجوييد: «اِسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ»؛ [7] «از صبر ياري بجوييد.»

و در برخي آيات پاداش بي حساب صبر و شكيبايي را گوشزد نموده است، مانند اين آيات:

«وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذين صَبَرُوا اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ»؛ [8] «و به كساني كه صبر و استقامت پيشه كردند، مطابق بهترين اعمالي كه انجام مي دادند پاداش خواهيم داد.»

«وَنِعْمَ اَجْرُ العامِلينَ اَلَّذينَ صَبَرُوا»؛ [9] «چه خوب است پاداش عمل كنندگان؛ همانها كه صبر و استقامت ورزيدند.»

«اِنَّما يُوَفَّي الصّابِروُن اَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ»؛ [10] «همانا صابران اجر و پاداش خود را بي حساب دريافت مي دارند.»