نوشته ي علي زماني قمشه اي، با مشخصات ذيل چاپ شده است: مجله ي مكتب اسلام، سال 35، شماره هاي 6، 5، 4.

اين مقاله، در سه قسمت، در نشريه ي پيش گفته ارائه شده است. مؤلف در اين مقال، فقط به گوشه هايي از شخصيت والاي امام حسين عليه السلام بنابر آن چه از آيات قرآن، روايات و تاريخ به دست مي آيد، پرداخته است.

در قسمت اول، پس از اشاره به اين نكته كه حضرت از اسرار الهي است، آيه ي 15 سوره ي احقاف را در شأن آن امام و مادرش، حضرت فاطمه زهرا عليهماالسلام مي داند. آن گاه تحت اين عناوين: از تولد امام، خواب ام الفضل، مقام و منزلت حسين عليه السلام نزد پيامبر صلي الله عليه و آله، عبادت سيدالشهدا، سخاوت آن حضرت، حسين كلمة الله است، حسين از نور خدا آفريده شده و حسين نور چشم اهل بيت است، سخن گفته است كه اين مطالب، درباره ي شخصيت امام از ديدگاه آيات و احاديث صورت گرفته است.

در قسمت دوم، با بهره گيري از آيات قرآن كريم، مباحثي تحت عناوين: حسين عليه السلام برگزيده ي خدا، حسين عليه السلام مصداق اتم ذي القربي و ملك عظيم، حسين هدايت گر و خامس آل عبا، شهادت حسين، سبب شفاعت و حسين عليه السلام مظهر كرم حق تعالي مطرح شده است.

عناوين قسمت سوم مقاله، عبارتند از: حسين، روز روشني بخش «و الشمس و ضحيها»، مراد از «زيتون» در قرآن حسين عليه السلام است، حسين عليه السلام دانا به شهادت، عبور علي عليه السلام از كربلا، توبه ي آدم و روضه ي جبرئيل در تفسير آيه ي «فتلقي آدم من ربه كلمات فتاب عليه»، [1] خدا قاتلان حسين عليه السلام را لعنت كرده است، ثواب زيارت حسين عليه السلام و شهيد اشك.