مؤلفان: حسن دهشيري و رحمت جعفري

ناشر: مؤلفان

محل نشر: تهران

تاريخ نشر: 1377 ش.

نوبت چاپ: اول

تعداد صفحات: 188

كتاب ياد شده، شامل پيشگفتار، مقدمه و حسن ختام است و هفت فصل دارد.

سعي مؤلفان در اين كتاب، آن گونه كه خود نوشته اند، اين بوده است كه در حد توان، راز نهفته در عبارت زيباي «السلام عليك يا شريك القرآن» را، كه در زيارت امام حسين عليه السلام در روز عيد فطر و قربان وارد شده است، آشكار سازند و با توجه به همانندي رسالت قرآن و آن حضرت، به اين پرسش ها پاسخ دهند كه قرآن چگونه كتابي است، چه ويژگي هايي دارد و رسالت اصلي آن كدام است. در پاسخ اين پرسش ها كوشش شده است كه ابتدا ويژگي هاي قرآن با توجه به خود قرآن و روايات معصومان عليهم السلام شناسانده شود، آن گاه با نگاهي جست وجوگرانه، ويژگي هاي امام حسين عليه السلام بيان شود. سپس به بيان مشاركت و هماهنگي و هم سويي و در مواردي، هم ساني ميان اين دو يادگار گران قدر رسول خدا صلي الله عليه و آله (قرآن و عترت، كه امام، خود يكي از آنها است) پرداخته شود.

نقاط مشترك قرآن و امام حسين عليه السلام، كه موضوع اصلي كتاب به شمار مي رود، در فصول ذيل تنظيم شده است. مؤلفان در فصل اول با عنوان «امام حسين عليه السلام در قرآن»، اين جايگاه را از دو ديدگاه آيات و روايات و متون زيارت بررسي كرده اند. در ديدگاه اول، آيات مباهله، تطهير، اولي الامر، مودت، سوره ي فجر و... مطرح و پيوندشان با حسين عليه السلام بيان شده است و از ديدگاه دوم، به بخش هايي از زيارت نامه ي آن حضرت، در روز عيد فطر و قربان، زيارت ناحيه ي مقدسه و... پرداخته شده است.

در فصل دوم، با عنوان «هم گامي هاي امام حسين عليه السلام با قرآن در زمينه ي تحصيل شرايط براي بهره وري بيش تر»، مباحثي چون طهارت و پاكي، شرط تماس با قرآن و امام است، قرائت قرآن و زيارت امام بايد جزو برنامه هاي روزانه باشد و تنها پرهيزگاران از هدايت قرآن و امام بهره مند مي شوند، بررسي شده، ذيل عنوان ياد شده درباره ي رعايت آداب تلاوت قرآن و زيارت نامه ي امام حسين عليه السلام سعي شده هم خواني اين دو بيان شود؛ مثلا آمده است: همان گونه كه بايد قرآن با تأني و نيز با حزن و در حال طهارت خوانده شود، در آداب زيارت امام نيز چنين وارد شده است.

ذيل فصل سوم كتاب، كه عنوان «هم گامي در بسياري ويژگي هاي منحصر به فرد» نام گرفته، اين مطالب مطرح شده است: نور بودن قرآن و امام حسين عليه السلام، عدم فرسودگي قرآن و جريان زندگي امام درگذر زمان، پيشوا بودن قرآن و امام حسين عليه السلام، راه نداشتن كژي و انحراف در قرآن و نيز در خط امام عليه السلام، مبارك و پربركت بودن قرآن و شهادت امام حسين عليه السلام، كريم و گران قدر بودن قرآن و امام، عزيز و نفوذناپذير بودن هر دو، عروةالوثقاي الهي بودن قرآن و امام، فرقان، بينه، حجت، حق اليقين و عظيم بودن قرآن و امام، نصيحت گر بودن هر دو و... گفتني است كه اين فصل، حدود يك سوم كتاب را به خود اختصاص داده، از ديگر فصل ها طولاني تر است.

فصل چهارم درباره ي «هم گامي در رهاوردهاي ارزشمند» است كه در نخست به ناتمامي و پايان ناپذيري اين رهاوردها پرداخته شده است. پس از آن، نمونه هايي از رهاوردهاي ارزشمند قرآن و امام حسين عليه السلام آورده شده است؛ مانند اشتراك رسالت قرآن و امام، در رهانيدن مردم از تاريكي ها و وارد ساختن به روشنايي ها، شفاعت قرآن و حسين عليه السلام در قيامت، عذاب نشاندن پاسدار حريم قرآن و امام در قيامت، نجات بخشي هر دو، شفابخشي قرآن و امام، راهنمايي كردن به سعادت و كمال، بهشتي بودن حاملان قرآن و گريه كنندگان بر حسين عليه السلام.

فصل پنجم «هم گامي در شكوه و شكايت» نام گرفته است كه در آن، به شكايت قرآن از پيروان خود و نيز شكايت امام از قوم و مردم زمان خود، به علت بي اعتنايي به آن حضرت، كه سبب وارد شدن مصيبت هاي بي شمار بر حضرت و اهل بيت وي شد، پرداخته شده است. اين فصل، كوتاه ترين فصل كتاب و حدود سه صفحه است.

فصل ششم: با عنوان «هم گامي در هدف توطئه ي دشمنان قرار گرفتن»، به پاره اي از توطئه ها و تلاش هاي دشمنان حق و قرآن و امام اشاره دارد و برخي از مباحث آن از اين قرار است: وارد ساختن اتهامات بي اساس، مانند دروغ بودن قرآن، افسانه هاي بي اساس پيشينيان بودن، تلاش در جهت بي اثر كردن دعوت هاي قرآن، مبارزه براي از بين بردن آن و تفسير به رأي و تحريف معنوي قرآن. نيز همانندي امام در معرض قرار گرفتن چنين توطئه هايي، از مباحث اين فصل است.

در فصل هفتم، كه عنوان آن، «هم گامي در امور متفرقه» انتخاب شده است، به نمونه هايي از برداشت دانشمندان ديگر ملل، درباره ي عظمت قرآن و امام حسين عليه السلام اشاره شده، سخنان دانشمندان غيراسلامي و مستشرقاني چون تئودور آلماني، ويليز انگليسي، ويليام درپر، كازانووا، گاندي و توماس كارلايل و نيز اعترافات برخي دشمنان اسلام چون وليد بن مغيره آورده شده است. كتاب ياد شده، فهرست مطالب و منابع دارد؛ اما در فهرست منابع، فقط به نام نويسنده و نام كتاب بسنده شده است. چاپ ديگر اين كتاب را، كه بعد بدان دست يافتيم، نشر روح قم، در بهار 1381، چاپ كرده است.