مؤلف، مهدي وحيدي صدر

ناشر: انتشارات محب

محل نشر:مشهد

تاريخ نشر: 1379 ش.

تعداد صفحات: 64

قطع: رقعي

شيوه ي پرداختن اين كتاب به مطالب، چنين است كه نخست آيات، همراه با ترجمه ذكر شده اند. پس از آن، سعي شده است ارتباط اين آيات با امام حسين عليه السلام از طريق استناد به سخنان معصومان عليه السلام ياد بزرگان و گاه نقل يك جريان كوتاه تحقق يابد و پيوند آنها با امام بيان شود؛ مثلا، ذيل آيه ي 27 سوره ي دخان ((فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين)؛ و بر مرگ آن گذشتگان، هرگز چشم زمين و آسمان نگريست و بر هلاكشان مهلت داده نشدند)، آمده است: هنگامي كه علي عليه السلام اين آيه را تلاوت مي فرمود، حسين عليه السلام از يكي از درهاي مسجد پيامبر صلي الله عليه و آله وارد شد. علي عليه السلام با توجه به او فرمود: اين كسي است كه به زودي كشته مي شود و آسمان و زمين بر او مي گريند. [1] مؤلف براي پيوند اين آيه با امام، به همين اندازه بسنده كرده است.

منابع مورد استفاده و استناد در اين كتاب، بسيار محدود و شامل كتاب هاي ذيل است: تفسير برهان، بحارالانوار، العوالم، ناسخ التواريخ، خصائص الحسينيه، ارشاد شيخ مفيد و كافي.

فهرست 72 آيه ي كتاب به ترتيب مورد استفاده از اول تا آخر كتاب، به اين شرح است:

دخان -29؛ احقاف -15؛ فتح -6؛ طور -21؛ الرحمن -22 - 19؛ تكوير -8و 9؛ بلد -3؛ فجر -27 و 28؛ اسراء -33؛ بقره 30؛ هود 54؛ كهف -13؛ نساء 58؛ يس -12؛ نساء -59؛ احزاب -6؛ احزاب -33؛ ابراهيم -42؛ شعراء -227؛ آل عمران -34؛ نساء :78: بقره -156؛ زخرف -68؛ احقاف -31؛ شوري -23؛ قصص -22؛ كوثر -1؛ حج -11؛ يونس 72؛ اعراف -196؛ مجادله -19؛ الروم -41؛ الرحمن -41؛ اعراف -172؛ بقره - و 49، 37 و 124؛ آل عمران -61  33 و 154؛ نساء -73، 78 و 77؛ انعام -62؛ ابراهيم -24؛ اسراء -5، 4 و 6؛ كهف -9؛ مريم -1 و 7؛ انبياء -69 و 90؛ حج -39 و 40؛ نور -35 و 53؛ قصص -31 و 36؛ احزاب -23؛ صافات -89، 88 و 102؛ غافر -51؛ زخرف :28.