اصلاح امت به وسيله ي امر به معروف و نهي از منكر
در اسلام، به همان اندازه كه از فساد، انتقاد و با آن مقابله شده است، به اصلاح سفارش و تأكيد شده است. قرآن، تنها ايمان و تقواي دروني را كافي نمي داند، بلكه حركت در راه او و تلاش براي هدايت جامعه را نيز ضروري مي شمارد. [1] قرآن كريم، بهترين امت بودن را به انجام دادن امر به معروف و نهي از منكر مشروط كرده است:
(كنتم خير أمة أخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنكر). [2] .
امر به معروف و نهي از منكر وظيفه ي تمام انبيا در طول تاريخ بوده است. [3] .
امام حسين عليه السلام درباره ي علت قيام خود مي فرمايد:
مگر نمي بينيد كه به حق عمل نمي شود و از باطل جلوگيري نمي گردد! من بنا دارم (هر چند با ريخته شدن خونم باشد) امر به معروف و نهي از منكر كنم. در جمله اي ديگر، آن حضرت، به برادرش محمد بن حنفيه مي فرمايد:
من براي فساد، طغيان و ظلم قيام نكردم، بلكه تنها براي اصلاح امت جدم قيام كردم. مي خواهم امر به معروف و نهي از منكر و به روش پيامبر و علي عليه السلام عمل كنم. [4] .
پاورقي
[1] مائده (5) آيهي 35.
[2] آلعمران (3) آيهي 110.
[3] نحل (16) آيهي 36.
[4] مناقب آل ابيطالب، ج 4، ص 89.