فرزند آيت الله اميني قدس سره آقاي دكتر محمد هادي اميني مي نويسد:

پس از گذشت چهار سال از فوت مرحوم آيت الله العظمي علامه اميني نجفي، پدر بزرگوارم و مؤلف كتاب الغدير، يعني در سال 1394 هجري قمري، شب جمعه اي قبل از اذان فجر، وي را در خواب ديدم. او را شاد و خرسند يافتم! جلو رفتم و پس از سلام و دست بوسي عرض كردم: پدر جان! در آنجا چه عملي باعث سعادت و نجات


شما گرديد؟

گفتند: چه مي گويي؟ مجددا عرض كردم: آقا جان! در آنجا كه اقامت داريد، كدام عمل موجب نجات شما شد؟ كتاب الغدير يا ساير تأليفات يا تأسيس و بنياد كتابخانه ي اميرالمؤمنين عليه السلام؟

پاسخ دادند: نمي دانم چه مي گويي؟ قدري واضح تر و روشن تر بگو! گفتم: آقا جان! شما اكنون از ميان ما رخت بربسته ايد و به جهان ديگر منتقل شده ايد: در آنجا كه هستيد، كدامين عمل باعث نجات شما گرديد؟ كدام عمل از ميان صدها خدمات و كارهاي بزرگ علمي و ديني و مذهبي؟

مرحوم علامه اميني درنگ و تأملي نمودند و سپس فرمودند: «فقط زيارت اباعبدالله الحسين عليه السلام!».

عرض كردم: شما مي دانيد كه اكنون روابط بين ايران و عراق تيره و تار است و راه كربلا بسته شده است. چه كنم؟

فرمود: در مجالس و محافلي كه جهت عزاداري امام حسين عليه السلام برپا مي شود، شركت كن! كه ثواب زيارت امام حسين عليه السلام را به تو مي دهند.

سپس فرمودند: پسر جان! در گذشته بارها تو را يادآور ساختم و اكنون نيز به تو توصيه مي كنم كه زيارت عاشورا را هيچ وقت و به هيچ عنوان ترك و فراموش مكن. مرتبا زيارت عاشورا را بخوان و بر خودت وظيفه بدان. اين زيارت داراي آثار و بركات و فوايد بسياري است كه موجب نجات و سعادت در دنيا و آخرت تو مي باشد و اميد دعا دارم فرزندم!

فرزند مرحوم آيت الله اميني مي نويسد: علامه اميني قدس سره با كثرت مشاغل و تأليف و مطالعه و تنظيم و رسيدگي به ساختمان كتابخانه ي اميرالمؤمنين عليه السلام در نجف اشرف،


مواظبت كامل بر خواندن زيارت عاشورا داشتند و سفارش به زيارت عاشورا مي نمودند و بدين جهت من خودم نيز حدود سي سال است كه مواظب بر خواندن زيارت عاشورا مي باشم. [1] .