آقاي امير محمدي، مداح اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام فرمودند:

يكي از شبهاي جمعه، مقارن ساعت يك نصف شب به تخت فولاد (قبرستان مؤمنين و علماي مشهور در اصفهان) آمدم. دير وقت بود و مردم خواب بودند. ماشين را خاموش كردم و با هل دادن، آن را به تكيه داخل كردم.

چند زيلو روي هم گذاشته شده بود من آمدم و بر روي آنها نشستم و سيگاري روشن كردم، تا بعد از آن بروم و استراحت كنم.

ناگهان چشمم به مقبره ي آقاي سيد محمد باقر درچه اي قدس سره - استاد مرحوم آية الله بروجردي - افتاد. رو به آسمان كردم و صدا زدم: خدايا من مي دانم آقا سيد محمد باقر، در خانه ي تو آبرو دارد. اين سيد امشب به خواب من بيايد و يك خبري از آن دنيا به من بدهد!

سيگارم تمام شد، سپس رفتم و خوابيدم. در عالم رؤيا، ديدم كه جمعيتي دور تا دور يك مجلس، بعضي نشسته و برخي ايستاده بودند.

در اين هنگام، ديدم آقا سيد محمد باقر درچه اي، يك پيراهن سفيد پوشيده است و يك عرقچين بر سرش مي باشد. او اشاره اي به من كرد و صدا زد: هر قدمي كه براي


امام حسين عليه السلام در دنيا برداشتم، در اينجا (عالم برزخ) دارند پايم حساب مي كنند. [1] .