زيارت عاشورا هديه به حضرت نرجس وبا را دفع كرد
اين قضيه توسط مرحوم آيت الله العظمي حاج شيخ عبدالكريم حائري يزدي قدس سره نقل شده است:
اوقاتي كه در سامرا مشغول تحصيل علوم ديني بودم، اهالي سامرا به بيماي وبا و طاعون مبتلا شدند و هر روز عده اي مي مردند!
روزي در منزل استادم مرحوم سيد محمد فشاركي اعلي الله مقامه بودم و جمعي از اهل علم نيز در آنجا بودند، ناگاه مرحوم آقاي ميرزا محمد تقي شيرازي تشريف آوردند و صحبت از بيماري وبا شد و اين كه همه ي مردم در معرض خطر مرگ هستند.
مرحوم ميرزا فرمود: اگر من حكمي بدهم، آيا لازم است انجام شود يا نه؟ همه ي اهل مجلس تصديق نمودند و گفتند: بلي.
سپس فرمود: من حكم مي كنم كه شيعيان ساكن سامرا از امروز تا ده روز همگي
مشغول خواندن زيارت عاشورا شوند و ثواب آن را به روح شريف حضرت نرجس خانم والده ي ماجده ي حضرت حجة بن الحسن عليه السلام هديه نمايند، تا اين بلا از آنها دور شود! اهل مجلس اين حكم را به تمام شيعيان رساندند و همه ي شيعيان مشغول خواندن زيارت عاشورا شدند.
از فردا تلف شدن شيعيان موقوف شد و همه روزه عده اي از سني ها مي مردند. به طوري كه بر همه آشكار گرديده بود. برخي از سني ها از آشناهاي شيعه پرسيدند: سبب اينكه ديگر، كسي از شما تلف نمي شود، چيست؟
شيعيان به آنها گفته بودند: زيارت عاشورا! آنها هم مشغول شدند و بلاء از آنها هم برطرف گرديد.
جناب آقاي فريد سلمه الله تعالي فرمودند: زماني گرفتاري سختي برايم پيش آمد فرمايش آن مرحوم به يادم آمد. پس از اول محرم سرگرم خواندن زيارت عاشورا شدم، روز هشتم بطور خارق العاده برايم فرج شد. [1] .
پاورقي
[1] داستانهاي شگفت ص 457 - کرامات الحسينية ج 1، ص 124 - در بعضي اسناد ديگر (مانند سحاب رحمت) چنين آمده است که مرحوم سيد محمد فشارکي سر درس مرحوم ميرزاي شيرازي آمدند و اين حکم توسط مرحوم فشارکي داده شد، و پس از قرائت زيارت عاشورا توسط شيعهها، همه روزه عدهاي از سنيها ميمردند و مطلب به قدري براي همهي مردم روشن شده بود، که سنيها به خاطر خجالت و شرم، مردگان خود را شبانه دفن ميکردند و به حرم عسکريين عليهماالسلام ميآمدند و خطاب به امام عليهالسلام ميگفتند: «انا نسلم عليک مثل ما تسلم عليک الشيعة».
[سحاب رحمت ص 115 به نقل از يادداشتهاي مرحوم آية الله حاج شيخ مرتضي حائري ص 27 و الکلام يجر الکلام تأليف مرحوم آية الله سيد احمد زنجاني ج 1، ص 54؛ سر دلبران ص 88؛ و زيارت عاشورا و آثار شگفت آن ص 15].