در مزار بحار، از كامل الزيارات، از ابي هاشم جعفري روايت شده است كه گفت: بر حضرت هادي عليه السلام وارد شدم در حالي كه آن بزرگوار تب دار و عليل بودند و به من فرمودند: يا اباهاشم، مردي از دوستان ما را بفرست كه به حائر حضرت ابي عبدالله عليه السلام برود و براي شفاي من دعا كند.


ابوهاشم گويد: حسب الامر، از خدمت آن حضرت مرخص شدم و در بين راه با «علي بن هلال» برخورد كردم و گفته هاي حضرت را به او گفتم و از او درخواست كردم كه به حائر حضرت سيدالشهداء عليه السلام برود. او گفت: سمعا و طاعة، چشم! ولي من مي گويم كه حضرت هادي عليه السلام از حائر امام حسين عليه السلام افضل و برتر هستند.

بنابراين از او جدا شدم و به خدمت حضرت امام هادي عليه السلام بازگشتم و ماجرا را براي آن حضرت عرض كردم و گفتم: علي بن هلال همچنين گفت: حضرت هادي عليه السلام از حائر امام حسين عليه السلام افضل هستند.

حضرت فرمودند: به او بگو كه حضرت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم از خانه ي كعبه و از حجرالاسود بهتر بودند، اما در عين حال دور خانه ي كعبه طواف مي كردند و استلام حجر مي نمودند. بدان كه براي خدا بقعه هايي است كه خدا دوست دارد در آن بقعه ها دعا شود و او اجابت فرمايد. و حائر حضرت ابي عبدالله الحسين عليه السلام از آن بقعه هايي است كه دعا در آن مستجاب مي شود. [1] .