اين قضيه توسط حضرت حجة الاسلام جناب آقاي حاج شيخ عليرضا گل محمدي ابهري زنجاني نقل شده است:

يكي از اهالي كربلا، عربي را مي بيند كه در حرم حضرت قمر بني هاشم ابوالفضل العباس عليه السلام كنار ضريح مطهر ايستاده است و با حضرت سخن مي گويد.


او مي گفت: آقا جان، صد دينار از شما مي خواهم؛ اگر مي دهي كه بده و اگر نمي دهي، در حرم حضرت سيدالشهداء امام حسين عليه السلام مي روم و شكايت شما را به آن حضرت مي كنم!

سپس سرش را به طرف ضريح مطهر مي برد و مي گويد: فهميدم، فهميدم! و سپس از حرم بيرون مي رود.

پس از آن، عرب مزبور به بازار مي رود و به يكي از مغازه داران مي گويد: آقا فرموده است صد دينار به من بده! او مي گويد: نشاني شما از آقا چيست؟ مي گويد: به اين نشان، كه پسر شما مريض شده بود و شما صد دينار نذر حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام كردي؛ اكنون آن پول را بده! و او هم صد دينار را مي دهد.

ناقل مي گويد: به مرد عرب گفتم: چطور شما با حضرت عباس عليه السلام صحبت كردي و نتيجه گرفتي؟ گفت: به حضرت گفتم اگر پول ندهي، مي روم شكايت شما را به برادرت امام حسين عليه السلام مي كنم. در اين هنگام ديدم آن حضرت، داخل ضريح ظاهر شدند و در حاليكه روي صندلي نشسته بودند، حواله اي به من دادند. من هم رفتم و پول را از بازار گرفتم. [1] .