سيد حسون براقي در تاريخ كوفه آورده است كه:

ملك سعود (لع) با اسب خود داخل حرم شريف گرديد و آنچه در بالاي قبر حبيب عليه السلام بود بركند! سپس دستور داد حرم را ويران كنند. اما در اين هنگام از خبري كه براي او آوردند متزلزل گرديد و برگشت.

ماجرا از اين قرار بود كه وي همراه قشون خود به سوي حرم حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام حركت كرد، ولي ناگهان يك فرد اسب سوار كه پوشش آهنين داشت به آنان حمله كرد و جمعي از آنها را كشت و بقيه پا به فرار گذاشتند!

همين كه ملك سعود اين حادثه را ديد، به سپاهش گفت: برگرديد! و به حرم پسر خواهرمان آسيب نرسانيد؟!

لذا از آنجا به حرم امام حسين عليه السلام برگشتند و ملتجيان به حرم آن حضرت را، از


مرد و زن و صغير و كبير، كشتند! و دست به تخريب حرم زدند و برگشتند. در سال 1230 نيز دوباره وهابيها به نجف و كربلا حمله آوردند! ولي مأيوس برگشتند. [1] .