عالم بزرگوار، شيخ كاظم سبتي قدس سره فرمود كه يكي از علماي بزرگ و معروف نزد من آمد و فرمود: من از طرف حضرت عباس عليه السلام براي شما پيغامي آورده ام.

گفتم: بفرماييد چه پيغامي است؟ من در خدمت شما هستم.

فرمود: من در عالم خواب به محضر حضرت ابوالفضل عليه السلام مشرف شدم و آن حضرت به من فرمودند: به شيخ كاظم سبتي بگو: چرا اين مصيبت را نمي خواني؟

از اين به بعد اين مصيبت را هم بخوان، وآن اينكه هر وقت سواركاري از پشت اسب بر زمين مي افتد، در وقت افتادن دستهاي خود را مثل سپر قرار مي دهد. و دستهايش را اول به زمين مي رساند، تا در وقت افتادن دست او حائل شود و سواركار


با صورت به زمين نيفتد.

چه حالي خواهد داشت آن كسي كه سينه اش هدف تيرها قرار گرفته باشد و دستهايش هم بريده و با گرز آهنين بر سرش زده باشند؟ و اميدش را از رساندن آب به خيام حرم قطع كرده باشند و با صورت به زمين افتد؟! [1] .