مرحوم آية الله آقاي حاج شيخ هادي حائري شيرازي، فرزند مرحوم ملا امين شيرازي - يكي از عالمان وارسته و متقي كربلاي معلي - در سال 1308 هجري قمري متولد شده بود. ايشان مدتها در حوزه ي علميه ي نجف اشرف و كربلا به تحصيل و سپس به تدريس سطوح عاليه اشتغال داشت و در جمع حضرات آيات عظام ميرزا مهدي شيرازي، حاج شيخ يوسف بيارجمندي، حاج شيخ محمدرضا اصفهاني و ديگران، از مشاوران نزديك و خواص اصحاب فقيه زاهد، مرحوم آية الله العظمي حاج آقاي حسين طباطبائي قمي قدس سره محسوب مي شد. فرزند ايشان آقاي حاج محمد حسن - كه اكنون يكي از بازاريان تهران است - جريان زير را به نقل از مادرشان بازگو نموده است:


منزل مرحوم والد سابقا در «محله ي جيه» در كوچه اي پشت «مدرسه ي الخديجة الكبري عليهاالسلام» در خيابان سر سدر قرار داشت. روزي جمعي از اشرار وابسته به يكي از خاندانهاي معروف، كه حرمت علم را نمي شناختند و از درك منزلت عالمان عاجز و بيگانه بودند، در راه خانه متعرض مرحوم والد مي شوند و به ايشان جسارت و بي ادبي روا مي دارند، تا آنجا كه عمامه ي ايشان از سر مبارك بر زمين مي افتد!

پدرم با ناراحتي تمام به منزل مي رود و دوباره عمامه را به سر مي پيچد و از منزل خارج مي شود. آنان به گمان اينكه او قصد شكايت به كلانتري دارد، ديگر بار راه را بر او سد مي كنند و مقصدش را مي پرسند. پدرم مي گويد: خير، من تنها به حرم حضرت اباالفضل العباس عليه السلام مي روم. آن بي معرفت ها قضيه را سبك انگاشته و راه را باز مي كنند و ايشان به طرف حرم مطهر، رهسپار مي گردند و پس از عرض حال، به منزل باز مي گردند.

در همان شب يكي از جوانان آنان خاندان، بدون آنكه سابقه ي بيماري داشته باشد، ناگهان گرفتار مرگ مي شود. فرداي آن روز، هنوز از كار تجهيز او كاملا فارغ نشده بودند كه باز هم مرگ سراغ جواني ديگر از ايشان مي آيد، و روز سوم هم...

بالاخره عاقلان قوم بالاتفاق جمع مي شوند و به منزل مرحوم حاج شيخ هادي قدس سره مي آيند، و ضمن گريه و زاري، به دست و پاي ايشان مي افتند و طلب حلاليت و كسب رضايت مي كنند، و مي گويند: «مگر شما مي خواهيد همه ي خانه هاي ما را تاريك كنيد؟» ايشان در پاسخ مي گويد: من فقط خدمت آقا عرض حال كردم و بس! و درخواست انجام كار معيني نكردم و آن را به خود آقا واگذار كردم.

سرانجام با انجام عذرخواهي، جريان مرگ و ميرها خاتمه مي يابد.

آن بزرگوار در سال 1364 هجري قمري دار فاني را وداع گفتند و در صحن مطهر


حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام مدفون شدند.