اين جنبه از شخصيت امام حسين (ع) از جنبه هاي ديگر آشكارتر است . هيچ كس جز او بدين زيبايي از خود قهرماني نشان نداده است .

يكي از برترين موقعيت هاي قهرماني حسين موقعيتي است ، كه اين سخنان را به زبان مي آورد:

«قوموا رحمكم الله، الي الموت الذي لا بدّمنه ، فان ّ هذه السّهام رُسُل القوم اليكم .»؛خدا شما را رحمت كند، به سوي مرگي به پاخيزيد كه از آن گريزي نيست ، زيرا اين تيرها پيام آن گروه هستند به سوي شما براي آغاز جنگ .

آن حضرت مدتي از روز را تن به تن يا جمعي ، به پيكار سپري كردند، به طوري كه تعداد زيادي از ياران اندك حسين (ع) كشته شدند. در اين هنگام امام ريش خود را در دست گرفت و گفت :

«خشم خدا هنگامي بر يهود برافروخت كه براي او فرزند قايل شدند و خشمش هنگامي بر نصارا شدت يافت كه او را در رديف سوم تثليت خود قرار دادند، و بر مجوس آنگاه سخت خشمگين شد كه به جاي او بر پرستش ماه و خورشيد دست زدند، و غضبش بر گروهي برافروزد كه به اتفاق به كشتن فرزند دختر پيامبرشان كمر بستند، اما سوگند به خدا در برابر خواستشان سر تسليم فرود نياورم تا خداي را در حالي ملاقات كنم كه با خون خويش خضاب كرده باشم .

زيبايي شجاعت آن جاست كه مي گويد: «خدا شما را رحمت كند، به سوي مرگي برخيزيد» و آن جا كه «سوگند به خدا تسليم خواستشان نگردم تا خداي متعال را در حالي ملاقات كنم كه با خون خويش خضاب كرده باشم .»

امام حسين (ع) ياران خود را بدون هيچ ترس ونگراني به مرگ فرامي خواند گويي به خوردن غذاي لذيذي دعوت مي كند، زيرا مرگي كه براي رسيدن به هدف باشد در كام او بسيار شيرين و لذتبخش مي باشد.