بي شك ، واقعه خونين كربلا يكي از وقايعي است كه قلب هر مؤمن و هر انسان آزاده را جريحه دار مي كند.

عاشورا پديده نيست كه فقط متعلق به گذشته دور باشد، بلكه عاشورا و قيام خونين اباعبدالله و يارانش يك جريان است كه هميشه در قلب تاريخ ثبت است و گذشت زمان آن را كهنه نمي كند و از خاطره ها هرگز محو نمي شود. زينب كبري در مجلس يزيد خطاب به يزيد - عليه اللعنة - به همين نكته اشاره مي كند: «وَ كِدْ كَيدك وَاسْع َ سعيك و ناصب جهدك فوالله لا تمحو ذكرنا و لا تميت وحينا» مكرو حيله ات را به كار ببر، آنچه تلاش و سعي داري به كارگير، به خدا قسم ! ياد ما را از دل ها نمي تواني محو كني و وحي ما را نمي تواني بميراني .

عاشورا داراي ابعاد مختلفي است : عده اي از تحليل گران به ديد عرفاني به آن نگاه مي كنند و گروهي ديگر به ديد حماسي و دسته سوم به ديد رثاء و مرثيه سرايي .

قيام امام منحصر به اين ابعاد نيست ، زيرا يك نقش مورد غفلت قرار گرفته و آن نقش اخلاقي عاشورا است . به راستي نقش اخلاقي كمتر از نقش حماسي آن نيست .چه درسي بهتر از درس اخلاقي ، همان طوري كه جدّ حسين (ع) فرمود:

«عليكم بمكارم الاخلاق فان ّالله بعثني بها» بر شمااست به مكارم اخلاق ، زيرا خداوند مرا به آن مبعوث كرده است و باز فرمود:

«انّما بعثت لِاُتمم ّ مكارم الاخلاق » خَلق و خُلق دو عبارتي هستند كه استعمال مي شوند: يكي مربوط به ظاهر خلقت انسان است و ديگري مربوط به باطن انسان .

زيباي خلقت ما، به دست ما نيست ، اما زيبايي سيرت و درون به دست ما است .رعايت مكارم اخلاق باطن انسان را نيكو مي كند. مطالعه بعد اخلاقي عاشوراي امام حسين ، انسان را به مكارم اخلاقي نائل مي سازد و در اين مقال ، به شمه اي از مكارم اخلاقي عاشوراي حسيني اشاره مي كنيم .