از آن مهم تر غزالي لعن يزيد و حجاج را جايز نمي داند، ولي جايز مي داند، بلكه دستور مي دهد كه براي رفع كسالت ، انسان شب را تا صبح سر را بر زمين گذاشته پاها را در هوا نگهدارد و تمام مال خود را به دريا بريزد تا حب مال را از خود زايل كند، چون اگر به فقرا بدهد ممكن است ريا كند! اگر بخواهد صفت حلم و بردباري را در خود ايجاد كند كسي را اجير كند كه در حضور مردم به او فحش دهد!! اگر صفت تكبر در خود مي بيند برود در بازار گدايي كند و اگر مشهور به تقوا شد برود دزدي كند به طوري كه او را بگيرند بزنند تا خوار شود و تكبرش از بين برود...!!

بلي حق دارد كسي كه اين كفريات صوفيانه را جايز ميداند لعن يزيد را جايز نداند.

به هر حال گروهي سعي كردند يزيد را تطهير كنند ولي خود را نجس كردند.