امر به معروف نسبت به حاكمان و زورمندان و طاغوت ها. مظاهر اين قسم در زندگي آن حضرت زياد است ، ولي خود چند قسم است : گاهي حضرت علماي امت را تحريض مي كند تا زورمندان را از محاربه با دين و فساد و ظلم باز دارند و نهي از منكركنند (كه نمونه آن را در قسم سوم نقل كردم .).

زماني هم آن حضرت مستقيماً به خود آن ظالم يا نماينده او جنايت ها و منكرات او را گوشزد مي كند.

آن حضرت خطاب به مروان فرمود: «انا لله و انا اليه راجعون ».

يعني اسلام مرده است و بعد بلافاصله فرمود: «سلام مرا به اسلام برسان ، به جهت اين كه به سرپرستي كسي مثل يزيد مبتلي شده اند...»

حضرت در ضمن صحبت هايي كه بين او و برادرش محمد حنفيه واقع شد و محمد از او خواست كه به يمن يا مناطق كوهستاني و مكه و امثال آن پناهنده شود، در جوابش فرمود: «برادر! به خدا قسم اگر در دنيا پناه گاه و جايي پيدا نشود باز هم اصلاً بايزيد بيعت نخواهم كرد.»