شيخ انصاري (ره ) در بحث غيبت در ضمن اقسام افعالي كه گفتن آنها نقص باشد براي مؤمن و براي گوينده غيبت حساب شود، فرموده «... و يا در كارهاي مربوط به دين او را غيبت كند - مثل اين كه بگويد او دزد و دروغ گو است - او از غيبت باكي ندارد و به آبروي مردم صدمه مي زند...»، يعني غيبت كردنش اين باشد كه به مؤمني غيبت كردن را نسبت دهد.

هم چنين گاهي مؤمن را به «تهمت زدن » متهم مي كند، يعني مؤمني كه اصلاً به كسي تهمت نمي زند بگويد «او اهل تهمت است » يا مؤمني را سب ّ كند به عنوان «اي فحاش ، اي وقيح ، اي بي آبرو».

به هر حال اگر برنامه امر به معروف ونهي از منكر تبديل به يك تشكيلات و اداره اي بشود حتماً محتاج يك اداره كنترل كننده خواهد بود كه نگهبان استمرار فعاليت اين اداره باشد كه به تدريج مسئولين اصلي امر به معروف و نهي از منكر در اثر تنبلي ،كسالت ، راحت طلبي و ترس از ضرر غير عقلاني يا فوت منافع ، آن را به كلي ترك يا ازكميت و كيفيت آن نكاهند و در نتيجه آن امر به معروف و نهي از منكري كه خدا و پيغمبر و ائمه معصومين (ع) دستور داده اند محقق نمي شود. شايد اين بيان يكي از جواب هاي شبهه اي باشد كه در باب امر به معروف و نهي از منكر گفته شده است .