اولين مؤلفه عزت آفرين درس شهامت و آزادگي ، استقامت و فداكاري ، دفاع مقدّس از مرزهاي دين توحيد و عدل ، با ايماني ژرف و حماسه آفريني هاي شگرف ، به آستان شهادت سرنهادن ، در راه بقاي دين خدا جان دادن ، و تجلّي آيين محمّدي را جاودان ساختن است .

بدين گونه امام حسين (ع) يك نشان بزرگ افتخار است كه تاريخ آن را به سينه اسلام آويخته است و يك مشعل جاويد هدايت كه تاريخ آن را بر سر راه فرزندان اسلام قرار داده است . و اين فرزندان اسلامند كه بايد آن را زنده بدارند.

امام حسين را بايد ياد كرد و همواره اهداف والاي آن حضرت را گرامي داشت ، چرا كه امام حسين (ع) فرزند پيغمبر اسلام است ، با آن همه احاديث و سخناني كه شيعه و سني درباره او از پيامبر اكرم (ص) نقل كرده اند، جهانيان چگونه حاضرند از ياد شهادت نور چشم پيامبر خود ـ كه در راه حفظ دين و پايداري آيين آن شهيد و كشته شده است و خود و خاندانش را آن گونه فداي دين كرده است ـ غفلت نموده و انسانيت و اسلاميّت آنان اجازه مي دهد كه از كنار اين حادثه بزرگ ، به سادگي بگذرند، چگونه ارادت و محبتشان به پيامبر خدا، محمد مصطفي (ص) مي گذارد كه اين خون مقدس را فراموش نموده و قيام امام حسين (ع) را الگوي خويش قرار ندهند؟!