حسين بن علي (ع) بزرگ ترين چهره انقلابي جهان و تاريخ و قهرمان طاغوت شكن هميشه جاويد است . شخصيتي كه به خاطر دفاع از حريم اسلام ، در برابر طوفان هاي سياه طاغوتيان تا آخرين مرز ايثار و نثار به پيش رفت و به دليل دفاع ازشرافت مسلمانان و كرامت نفس انسان ها در هر زمان و مكاني فرياد زد. فريادي رعد آسابه بزرگي همه جهان ، به بلنداي خورشيد، به عظمت عرش و فرش ، با ياراني جان باز و شيفته جهاد و شهادت ، رعدي كه برق آن همه جا را روشن كرد؛ سياهي ها را از سفيدي ها،ستم ها و بي عدالتي ها را از عدل و داد آشكار ساخت و فرهنگي ماندگار به جاي گذاشت ،كه اين فرهنگ ، همواره بالنده و سازنده بر پيشاني جهان و تاريخ مي درخشد و گنجينه عظيمي است كه كه جزء بافت و شاخص هاي عظيم فرهنگ و تاريخ اسلام گرديده وموجب تقويت اراده ها، تحريك احساس ها و جنبش انديشه ها مي گردد. از قرن هاي متمادي ، نهضت عاشورا مظهر تجلّي جنگ حق و باطل و روز عاشورا، روز فداكاري و جان بازي در راه دين و حريّت شناخته شده است . حسين بن علي (ع) در چنين روز تاريخي با ياران اندك ، ولي ايماني سرشار و پرصلابت با سپاه سنگ دل يزيد به مصاف پرداخت وكربلا را صحنه خونين عشق و شهادت ساخت و آزادگي و حريت را در بستر تاريخ صدا دادو آزاد مردان و آزاد زناني را در دامن فرهنگ خود پرورد كه پرچم حريّت را به دوش كشيدند و نهضت هايي را پديد آوردند.

امام حسين (ع) مي ديد يزيد آشكارا ميگساري و قمار بازي مي كند و از ارتكاب گناهان بزرگ باكي ندارد مقدسات اسلام را زير پا گذاشته و موجب ترويج باطل و فساد و نابودي ِ ارزش هاي والاي اسلام شده است . از سوي ديگر، دو فريضه «امر به معروف و نهي از منكر» با توجه به اهميت آن در اسلام و مراتب آن ، وي و مسلمين را الزام مي كرد كه قفل سكوت را بشكنند و فرياد بزنند و اسلام عزيز و حيثيت مسلمانان را از خطر انحراف يزيد و يزيديان نگه دارند.

با وجود اينكه ممكن بود فريادشان در كوتاه مدت و در ظاهر خفه شود و در اين راه به شهادت برسند، ولي در دراز مدت موجب نابودي ظلم و ظالم و احياي حق و حقيقت خواهد گرديد و براي مسلمانان در طول تاريخ ، الگويي سازنده خواهد شد.

رويداد عاشوراي سال 61 هجري در كربلا، تنها يك جنگ نا برابر، داستاني غم انگيز و يا يك فاجعه نبود، بلكه جلوه اي از كمال و جمال الهي بود كه در چهره انسان و يا انسان هايي تجسم يافته و در منظر اهل نظر به نمايش گذارده شد. رخداد عاشورا، حتي قيام و حركتي چونان نهضت هاي عدالت خواهانه و اصلاح طلبانه انسان هاي مجاهدنبود، بلكه عصاره همه بعثت ها، نهضت ها و انقلاب هاي مردان الهي بود كه در سرزمين تفتيده نينوا رخ مي نمود. تبلور دو انديشه ، دو اعتقاد، دو جريان تاريخي كه در چهره دوگروه با دو پيشوا ترسيم مي شد. جنگ امام نور با امام نار، درگيري انسان صالح و مصلح با انسان فاسد و مفسد و رويارويي فضيلت ها با رذيلت ها.

«اباعبداللّه (ع) در چنين جرياني ثابت كرد كه به خاطر اين امر به معروف و نهي ازمنكر به خاطر اين اصول اسلامي مي توان جان داد، عزيزان خويش را داد، مال و ثروت داد، ملامت مردم را خريد و كشيد. چه كسي توانسته است در دنيا به اندازه حسين بن علي (ع) به اصل امر به معروف و نهي از منكر ارزش بدهد؟ معناي نهضت حسيني اين است كه اهميت امر به معروف و نهي از منكر آن قدر بالاست كه تا اين حد در راه آن مي توان فداكاري كرد.»