امام حسين (ع) مظهر و الگوي كامل عزت ، سربلندي ، كرامت و اقتدار است .حضرت سيد الشهدا (ع) پرچمدار عزّت در برابر ذلّت و خواري و زبوني دشمنان اسلام درحماسه كربلا است .

درس مهم حماسه حسيني به شاگردان و تربيت يافتگان طريق اهل بيت (ع) ، زندگي انسان گونه در كنار اعتلاي روحي و دوري از پستي و فرومايگي و نيز حفظ حرمت و شرافت و شخصيت و بزرگواري است .

امام حسين (ع) در برابر سخت ترين و بزرگ ترين مصيبت ها پايدار ماند و هرگزتن به زبوني و خواري نسپرد. اموال و فرزندان و ياوران و خاندانش ، شهيد و يا به اسارت در آمدند. اما استوار و محكم ماند و عزت خدايي خود را تا ابد به رخ جهانيان كشيد.

عزت اگر چه از آن خداست ، اما به بندگان خاص و دوستدارانش نيز مي بخشد و آنان را عزيز و شكست ناپذير و مقتدر مي سازد. سخنان امام حسين (ع) در بيان مرگ و زندگي ، عزت و ذلت در حماسه كربلا آن قدر گران سنگ است كه درس چگونه زيستن را به همه انسان ها در همه ادوار مي دهد.

امام (ع) مرگ مؤمن با عزّت را لقاي پروردگار و چيزي جز خوش بختي نمي داند وزندگي با ستم كاران را چيزي جز بدبختي و ذلّت نمي داند.

امام (ع) با عزّت و كرامت خود، اقتدار و صلابت خود را ثابت كرد و به دشمنان خود در كربلا و همه انسان ها آن را تعليم نمودند. اين سخن امام حسين (ع) كه اگر دين نداريد و از روز بازپسين نمي هراسيد، پس در زندگي اين جهاني خود آزاده باشيد. شعاري است كه همه فطرت ها را بيدار مي سازد و كرامت انساني را بر مي انگيزد و به آزادگي مي كشاند.

امام حسين (ع) با شهادت خود حقيقت نهضت خود را آشكار ساخت و به اوج كرامت و عزّت و اقتدار دست يافت و جلوه هاي زيباي عزّت ايماني را به نمايش گذارد.