قرآن كريم كفر، شرك ، ارتداد و تحريف دين خدا را از عواملي كه ذلت دنيا و آخرت را در پي دارد معرفي نموده و ضمن سرزنش منافقان كه خود را عزيز و مؤمنان را ذليل مي پنداشتند، مي فرمايد: (ولله العزة ولرسوله وللمؤمنين )؛ عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است .

در حديثي از امام صادق (ع) در تفسير آيه فوق مي خوانيم : «فالمؤمن يكون عزيزاًولا يكون ذليلاً... المؤمن اعزّمن الجبل ان الجبل يستقل منه بالمعاول و المؤمن لايستقل من دينه شيي ؛ مؤمن عزيز است و ذليل نخواهد شد، مؤمن از كوه محكم تر و پرصلابت تر است ، چرا كه كوه را با كلنگ ها ممكن است سوراخ كرد، ولي چيزي از دين مؤمن هرگز كنده نمي شود. آري ، مؤمن با همه طاغوت ها به مبارزه برمي خيزد و با جهل و خرافات و شرك و عوام زدگي به مبارزه برمي خيزد و از هيچ كس وحشتي به دل راه نمي دهد، زيرا قلبش از عشق به خدا پر است و تكيه و توكلش بر ذات پاك اوست ، چون خدا را مي شناسد و آگاهانه به او عشق مي ورزد. آري ، ايمان شهامتي مي آفريند و انسان با ايمان شكست ناپذير است .

در حديثي از امام صادق نيز مي خوانيم : «مؤمن از قطعات آهن و فولاد محكم تر است ، چرا كه آهن و فولاد هنگامي كه در داخل آتش شود تغيير مي يابد، ولي مؤمن اگر كشته و سپس زنده گردد و باز هم كشته شود، قلبش تغيير نمي كند».

از سوي ديگر، چون عزت مؤمن خدادادي است و در واقع حق خداست ؛ مؤمن حق ندارد آن را به هيچ قيمتي از دست بدهد به همين دليل اما صادق (ع) مي فرمايد: «ان تبارك تعالي فوّض الي المؤمن اموره كلها و لم يفوض اليه ان يذل نفسه ...».

خداوند همه كارهاي مؤمن را به او واگذار كرده ، جز اين كه به او اجازه نداده است كه خود را ذليل و خوار كند مگر نمي بيني خداوند در اين باره فرمود: عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است سزاوار است مؤمن هميشه عزيز باشد و ذليل نباشد.