بازگشت

عزم راسخ آن حضرت براي مبارزه با بدعت ها


و در كتاب حلية الأولياء نقل شده هنگامي كه لشكريان يزيد، صحراي كربلا را پركردند و جنگ قطعي شد، حضرت امام حسين (ع) رو كرد به اصحاب خود و فرمود: اوضاع را چگونه مي بينيد! مردم دنيا از اسلام برگشتند و همه چيز واژگون و محيط دنيا مانند شوره زاري تلخ شده و چيزي از آن جز پس مانده اي در چاله ها و چراگاهي پس مانده باقي نمانده ، آيا نمي بينيد به احكام دين حق عمل نمي شود و از بدعت ها و باطل ها نهي و جلوگيري نمي شود.... تا اين كه مومن به لقاء الله رغبت نمايد، سپس فرمود: «انّي لا أري الموت الّاسعادة و الحياة مع الظّالمين الّا برما؛ اكنون مرگ را جز سعادت و زندگي را با ستم گران جز بدبختي و خواري نمي بينم .»

و در بحار نقل شده در روز عاشورا به حضرت ابا عبدالله (ع) گفته شد، به حكم عموزاده ات يزيد فرود آي تا از مرگ رهاي يابي ، فرمود: نه به خدا قسم ، هرگز دست ذلّت به شما نمي دهم و مانند برده ها فرار نخواهم كرد، سپس اين آيه را تلاوت كرد: انّي عُذْت ُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِن كُل ِّ مُتَكَبِّرٍ لا يُؤْمِن ُ بِيَوْم ِ الْحِسَاب ِ؛ من به خداي آفريننده من و شما و همه عالم ، از شر هر كافر متكبري كه به روز حساب ايمان نمي آورد، پناه مي برم ، و از او ياري مي طلبم .

سپس فرمود: مرگ با عزّت بهتر است از زندگي با ذلّت و اين ابيات را انشا نمود.

الموت خيراً من ركوب العارو العار أولي من دخول ناري والله ماهذا و هذا جاري .

با حوادث روز عاشورا و بعد از آن ، اسارت اهل بيت (ع) پرده از چهره جنايات يزيد بر كنار مي رود و از آن حوادث جريحه دار، شهادت علي اصغر (ع) است كه اگر علت شهادت علي اصغر طفل شير خوار حضرت سيدالشهدا (ع) هميشه تحقيق و بررسي شود،مطالب مهمي به دست مي آيد. كه واقعيت ها را آشكار مي نمايد.