حضرت با اين سخنانش پيوسته به فكر تحقق آزادي آنهاست و مي خواست با روش هاي ظريف و فرمول هاي دقيق ، روح و قلبشان را بيدار نموده و متوجه حركت هاي آگاهانه و آزادانه سازد و در اين چند روز، حسّاس ترين شرايط را براي ايجاد روحيه آزاد و آزاد انديشي ، فراهم مي كرد و همه اين كلمات نوراني نشان دهنده اين واقعيت است و چون حضرت با آگاهي كامل و مصمّم تسليم اراده پروردگار متعال بوده و هيچ ترديدي نداشت كه اوج موفقيت و نهايت رشد عقلاني و عرفاني خويش را رقم مي زند و لذا در تمام گفته هايش اگر با دقت مطالعه شود، هيچ بويي از ترس و اضطراب ، تزلزل در هدف و... به مشام نمي رسد و اين ، اوج ايمان و عرفان يك انسان به خداي متعال است كه در محاصره فشارها و مشكلات و سخت ترين شرايط عقربه هاي قلبش به عظمت و قدرت الهي وابستگي كامل پيدا كند و با تسليم آگاهانه ، لحظاتش را اداره نمايد و قرآن در مقام تعريف از ائمه معصومين مي فرمايد:

(لا يَسْبَقُونَه ُ بِالْقَوْل َ وَ هُم ْ بِامِرِه يَعْمَلُون َ) در گفتارشان از خداوند جلوتر نمي روند و در همه حال ، به خواسته و امر او تسليم هستند.

وقتي كه معلم و مربّي در عالي ترين سطح از رشد و كمال بوده باشد، هميشه به فكر ارائه برنامه هايي است كه دانشجويان را در جهت رشد و شكوفايي استعدادها قرار دهد.امام حسين يك حجّت الهي و كارشناس كامل و معصوم است ، مطالب و سخنانش راهميشه با معيار و الگوهاي درست و قابل اجرا بيان مي كند، در هر صورت ، ما با نگاه اجمالي ، ولي دقيق به عصاره فعاليّت هاي زيبا و ارزشمند آن حضرت اشاره مي كنيم . تا وضعيت روحي و اجتماعي مردم ، از جهت روان شناسي و جامعه شناسي و هم چنين علل متأثّر نشدن آنها، در برابر اين همه ، تلاش هاي بسيار اثر گذار، معلوم گردد.