علاقه به مردم و محبت و شفقت بر آنان بسيار خطير و ارزنده است. اگر يك مقام مسئول

به مردم علاقمند بود، خوش رفتاري نمود، در صدد حل مشكلات آنان برآمد و كارگشايي كرد، اين فرد نه تنها انسان موفق و پيروزي است بلكه محبوب عنداللَّه خواهد بود. نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران جنبه مردمي قوي و ارزشمندي دارد. اصولاً نظام از آن مردم و بر دوش مردم است. مردم خود پاسدار و اداره كننده و متعهد حفظ اين نظام الهي هستند، آنان هستند كه نيروهاي متمركز و متراكم خود را در راه خدا بسيج نموده و تقديم انقلاب اسلامي كرده اند. ارزش مردم بسيار زياد است. چه اندازه از رحمت خداوندي دور است آن كسي كه اين مردم به پاخاسته را نشناخته و كاري به كار آنان ندارد. اين مردم همه چيز خويش را فداي اسلام و انقلاب اسلامي كرده و مي كنند. مال، جان، اولاد و كسان و خانه و كاشانه و در مظاهر گوناگون و مناسبات متعدد، در دوران نهضت و انقلاب و بيش از آن در جنگ تحميلي، در محاصره هاي اقتصادي و فرهنگي و غيره، هميشه با كمال توان به صحنه آمده اند لذا اين مردم و اين انسانهاي شايسته و بندگان خداوند از ارزش والايي برخوردارند و بايد آنان را به حساب آورد و خدمتگزار و دوستدارشان بود. مردم هم به اين نكته خوب توجه دارند كه اگر كاري برايشان مي شود كرد، بايد كرد. لذا اگر كار انجام شدني است اما زمان لازم دارد بايد اين مسأله براي آنان بازگو شود، و اگر كاري است كه قوانين و مقررات تناسب ندارد بايد آنان را با زبان خوش توجيه كرد كه اگر كاري انجام نشد بدبين نشوند و اين هم خود يك نكته مهم است. اتفاقاً امام حسين (ع) خود گاهي اين ها را انجام مي داد و نيازمند به محضرش مي آمد، از وي پرس و جو مي كرد، سؤالاتي مطرح مي فرمود و بر معلومات او مي افزود و روشنگري مي كرد. [1] .

البته مردم هم هرگونه شده بايد به اين حقيقت راه يابند كه بيش از حد مقدور و مصوبات نبايد توقع و انتظار داشته باشند و تغيير و تبديل مقررات و مصوبات يك نظام نه ممكن است و نه جايز. قانون محور و معيار است و مرجع براي همه كس و همه چيز و نبايد با سوءظن و بدبيني به مسئولين نگريسته شود. حسن ظن از اصول اسلامي است. به همه چيز و همه كس، به ويژه به مسئولين نظام و دست اندركاران جمهوري اسلامي. بديهي است چنانچه به صورت مردمي با مردم رفتار شود پذيرا خواهند بود و تسليم خواهند شد. اين مطلبي است كه كراراً آزمايش شده است.