بازگشت

آثار توجه به خدا


اين حقيقت (توجه به خداوند و فقط او را به عنوان ملجأ نهائي دوست داشتن) براي سبك كردن بار مشكلات و بالا رفتن توان و تحمل و بردباري همه كس، به ويژه دست اندركاران محترم نظام مقدس اسلامي بسيار سودمند و مفيد است. نظامي كه از هر سوي تحت فشارهاي گوناگون دشمنان اسلام است. حصر اقتصادي، نظامي، تهاجم فرهنگي، تهمت هاي واهي، نقض حقوق بشر، اتهام شوم تروريسم و ديگر حملات و هجمه هاي وارده از سوي دشمنان خارجي و داخلي كه هر لحظه موجي از اينگونه افتراها و دشمني ها به سوي اين نظام مقدس سرازير مي گردد تا بلكه آن را به دست انهدام و يا تزلزل و تذبذب بسپرند، براي مقابله و مواجهه با اين گونه حملات و تهمت ها ناجوانمردانه، هيچ چيز سودمندتر و كارگشاتر از تقويت رابطه با خداوند نيست و بيش از پيش به سوي او توجه داشتن، افزايش معرفت و محبت به معبود حقيقي، به جنبه هاي معنوي اهميت دادن، در همه حال، به او پناه بردن و رابطه مستمر داشتن، با عرفان و درك صحيح به سوي او شتافتن، به نماز جمعه و جماعت، مجالس دعا و نيايش و ذكر و توسل و ديگر مظاهر تقوا و تقويت روح روي آوردن، بايد برنامه و شعار هميشگي همگان خصوصاً دست اندر كاران نظام مقدس جمهوري اسلامي باشد، كه هر چه بار معنوي انسان و هر چه اخلاص و توجه و خداشناسي وي افزايش يابد خداوند بهتر و بيشتر به سوي و سمت بنده اش روي مي آورد كه به گفته قران كريم: و من يتق اللَّه يجعل له مخرجا. [1] .

و به گفته خداوند بزرگ در حديث قدسي: «من تقرب اليّ شبرا تقربت اليه ذراعا و من تقرب الي ذراعا تقربت اليه باعا و من تقربت الي ماشيا تقرب اليه هرولة»؛ [2] .

هر كه يك شبر به سوي من نزديك شود من يك زراع (دو شبر) به او نزديك خواهم شد و آن كس كه يك زراع به من روي آورد من يك باع (يك بغل) به او روي خواهم آورد و براي او آغوش خواهم گشود و آن كس كه به سوي من گام بردارد من به سوي او خواهم دويد. انسان هر چند به سوي خداوند گامهاي بيشتر و بلندتري بردارد، خداي بزرگ بهتر از آن و بيشتر از آن به سوي وي اقبال مي كند و بنده اش را مورد لطف و عنايت خود قرار مي دهد: «قل ان كنتم تحبون اللَّه فاتبعوني يحببكم اللَّه». [3] .


پاورقي

[1] سوره طلاق، آيه 2.

[2] الاحاديث القدسيه، تأليف زين الدين المناوي، چاپ سوم، ص‏31، به نقل از صحيح بخاري. همچنين نگاه کنيد به ميزان الحکمه، ج‏8، ص 113 و 112، احاديث شماره 16343 - 16341.

[3] سوره آل عمران، آيه 31.