آن گاه نفس سركش را، دگر باره ندا داده ام كه:

اي نفس! هان اي سفركننده ي بي زاد و توشه!

اي كوچ كننده ي بدون مركب!

اي زراعت كننده ي به هنگام درويدن!

اي پرنده اي كه به تير مرگ، شكار خواهد شد!

اي دستفروش متاع بنجل و وامانده!

اي ستمكار به خود و بندگان خدا...!

هان اي نفس! آيا پيام انسان ساز خدا را شنيده اي كه فرمود:

«ان ربك لبالمرصاد». [1] .

به راستي كه پروردگارت در كمينگاه ستمكاران است.