از ويژگي هاي او، علاوه بر دانش گسترده و آگاهي عميق، گوهر گرانبهاي اخلاص و عملكرد شايسته و بايسته بود.رفتارش در زندگي با گفتارش هماهنگ و هم آوا بود و به راستي بر اين باور بود كه:

«من نصب نفسه للناس اماما فليبدء بتعليم نفسه قبل تأديب غيره....» [1] .

هر كس خويشتن را تدبيرگر امور و پيشواي جامعه قرار داد بر اوست كه پيش از آموزش و دعوت ديگران به ارزش ها، از خود آغاز كند و بايد پيش از آنكه با زبان، ادب آموز مردم باشد، با كردار شايسته و عملكرد بايسته ي خويش راه و رسم زندگي را به ديگران بياموزد....

او به هنگام تلاوت قرآن و تفسير آيات و تحليل روايات و وعظ و ارشاد مردم، از دل سخن مي گفت و لاجرم بر دل ها مي نشست، همه را دگرگون مي ساخت و مي گرياند و شور و شعور بسيار پديد مي آورد.

بجاست دو نمونه از اثرگذاري عميق گفتارش به هنگام ارشاد مردم ترسيم گردد:

1- آيت الله العظمي اراكي، از مرحوم آيت الله العظمي حائري مؤسس حوزه علميه


قم آورده اند كه: روزي پاي منبر مرحوم حاج شيخ جعفر شوشتري بودم كه در اوج سخن به ناگاه خطاب به انبوه مردم گفت:

«هان اي مردم! مي خواهم شما را بيازمايم كه آيا اهل ايمان هستيد يا نه؟ چرا كه خدا در قرآن مي فرمايد:

«انما المؤمنون الذين اذا ذكر الله وجلت قلوبهم و اذا تليت عليهم آياته زادتهم ايمانا و علي ربهم يتوكلون.» [2] .

ايمان آوردگان، تنها كساني هستند كه چون نام خدا برده شود خوف بر دلهايشان چيره مي گردد، و هنگامي كه آيات خدا بر آنان تلاوت شود ايمانشان افزون مي گردد، و بر پروردگار خويش اعتماد مي كنند.

اينك، آياتي از قرآن را براي شما تلاوت مي كنم تا با ديدن اثرگذاري قرآن يا عدم اثرپذيري شما معلوم گردد كه به راستي اهل ايمان هستيد يا نه؟»

آيت الله حائري مي افزايند:

با سخن مرحوم شوشتري، من سخت بر خود لرزيدم و به فكر فرورفتم كه اگر آياتي تلاوت كرد و در من اثر و انعكاسي نداشت، چه خاكي بر سر كنم؟ در اين حال خويشتن را جمع و جور كردم و آماده نشستم، تا آيات را آن گونه كه شايسته ي گوش جان سپردن به قرآن است، بشنوم.

آن گاه او به تلاوت قرآن پرداخت و آياتي چند با شور وصف ناپذيري تلاوت كرد و خداي را سپاس كه آن آيات در من اثري عميق نهاد.

2- نمونه ي ديگر را، حضرت آيت الله العظمي آقاي شيرازي آورده اند كه بدين صورت است:

در جريان سفر مرحوم شوشتري به ايران، هنگامي كه ايشان وارد تهران گرديد، انبوه مردم از جمله سفير كشور روسيه به ملاقات ايشان رفتند.

مردم تقاضاي موعظه كردند و مرحوم شوشتري بنا به اصرار مردم، سرش را بلند كرد و فرمود:

«مردم! آگاه باشيد كه خدا در همه جا حاضر است و به نهفته ي سينه ها داناست.» «انه عليم بذات الصدور.» [3] .

اين فراز تكاندهنده و كوتاه، اثري عميق در مردم نهاد؛ به گونه اي كه اشكها روان شد و قلبها تپيد و مردم دگرگون شدند.

سفير روسيه در نامه اي به امپراطوري روس در اين مورد نوشت:


«تا هنگامي كه اين قشر روحانيون راستين مذهبي، در ميان مردم باشند و مردم از آنان پيروي كنند، سياست ما كاري از پيش نمي برد؛ چرا كه وقتي يك جمله ي شوشتري دريك مجلس عظيم، اين گونه دگرگوني ايجاد مي كند، روشن است كه دستورات و فتواهاي آنان چه خواهد كرد.» [4] .